The bloodstains remain on my hands.

Jake hield nonchalant zijn schouders op. ''Natuurlijk vind ik het leuk om je te treiteren.'' gaf hij toe. Hij ging naast Caine op het bed zitten en staarde naar de kleding stukken op de grond. Chase was zijn shirt vergeten. Jake's blik gleed naar de broek van Caine. Even greens hij. Vanavond was misschien een beetje uit de hand gelopen, maar het was het waard. Jake keek opzij, naar Caine. Het was het zeker waard. De grond was nog bezaaid met flesjes. Jake hoopte alleen dat hij morgen alles nog zou herinneren. ''Maar, volgens mij was het mijn beurt om het flesje te draaien.'' zei Jake opeens, alsof ze nog steeds midden in het spel zaten. ''En als ik me nog goed kan herinneren,'' ging hij verder. Hij krabte even aan zijn kin en deed alsof hij nadacht. ''Kwam hij op jou.'' maakte hij zijn zin af. Zonder pardon pakte hij de shooter uit Caine's handen, nam een flinke slok en zette deze vervolgens op de grond. Hij boog zich naar Caine toe tot hun neuzen elkaar raakte. ''Gewoon voor de lol.'' zei hij nog voor hij zijn lippen tegen Caine's lippen aandrukte.

Caine volgde hoe Jake zijn ogen door de kamer dwaalde, en uiteindelijk bij hem stopte. Hij kon alleen maar uitdagend grijnzend van het zien van zijn gezicht. Toen Jake voorover boog, Wist hij al wat de volgende stap zou zijn. "Voor de lol hé? Ik denk daar heel anders over.." Maar Caine kon niet eens zijn zin afmaken, of Jake's lippen waren al op die van hem gedrukt. Bijna direct trok hij Jake over zich heen, Zodat hij boven hem hing, Zijn handen gleden over Jake's rug, En de kus was een intieme zoen geworden. En erg vond Caine het al helemaal niet. Al snel maakte Caine aanstalten om ook de broek van Jake van zijn lichaam te ontdoen, (lol.) En zo gezegd, zo gedaan. Zijn handen sloten om de sluiting van Jake's broek en trok hem open. Het kon hem niet schelen of hij het nou leuk vond of niet, hij ging zeker uit. Even stopte hij zijn handeling, en richtte zijn aandacht weer op de zoen.

Jake grinnikte tijdens het zoenen toen hij voelde dat Caine bezig was zijn broek uit te trekken. Jake ging even rechtop zitten en trok 'm zelf maar uit. Dat was wat makkelijker. Hij trok zn broek wat ruw uit en gooide hem ergens in de kamer neer. Daarna richtte hij zich vrijwel direct weer op Caine. Jake sloeg zijn been over Caine heen (lol zin xDD) zodat hij op hem zat. Daarna boog hij weer voorover om hem weer te zoenen. Zijn handen rustte hij in Caine's nek. Een lichte rilling ontstond over zijn lichaam toen Caine met zijn handen over Jake's rug heen gleed. Zijn handen waren warm en voelde zacht op zijn huid. Ergens vroeg Jake zich toch af wat Caine bedoelde met dat hij daar heel anders over dacht. Het was toch maar een 'spelletje' toch? Of nauwja, soort van dan. Het betekende niet echt iets. Maar toch voelde Jake zijn eigen hart in zijn keel kloppen.

Caine sloot opnieuw zijn ogen. Hij vroeg zich af of Jake er net zo over dacht. waarschijnlijk zou dit de eerste maar ook de laatste keer zijn, Daar had hij zich al op voorbereid. maar voor hetzelfde geld, Kon het natuurlijk ook nog wat worden. Na de laatste kus van Jake, Stopte Caine. "Dat jij hier niet moe van word man.." Zei Caine, half hijgend. Jake was duidelijk erg op dreef, Caine kon het niet zo lang volhouden. Hij gleed nog een keer met zijn handen door Jake's haar, en drukte een laatste kus op zijn lippen. "Ik weet niet hoe jij er over denkt, Maar ik ga slapen.." Hij liet zich achterover op bed ploffen en zuchtte diep. Zijn ogen had hij gesloten, Hij zou morgenochtend misschien wel last hebben van een kater, maar dat zou onwaarschijnlijk zijn.

''Moe? Hiervan? Man ik kan de hele nacht wel doorgaan.'' zei hij met een opgetrokken wenkbrauw en een veelbetekende blik. ''Maar dat doe ik niet, want ik duik ook m'n bed in.. mét of zonder jou.'' bij z'n laatste woorde grinnikte hij even. Hij ging van Caine af en liep naar zijn eigen bed. Af en toe moest hij z'n opmerkingen echt voor zich houden. Maar deze kon hij gewoon niet laten. Hij trok de dekens open en liet zich met een korte zucht in zijn bed vallen. Vandaag was eigenlijk best leuk als hij er zo over na dacht. Met een kleine glimlach sloot hij zijn ogen en probeerde in slaap te komen.

Jake lag al een tijdje wakker in zijn bed. Tenminste, dat leek het voor hem. Er waren namelijk pas 4 minuten omgegaan sinds hij laatst op de klok had gekeken. "4 fucking minuten.." Vloekte Caine onhoorbaar, hij was hopeloos aan het draaien in zijn bed. HIj moest er niet aan denken, Hij dacht aan de dingen die hem gezegd werden. "In je bed blijven als je wakker word.." Mompelde hij zijn moeder nors na. Hij zuchtte. "Dat maak ik lekker zelf uit." Fluisterde hij nu tegen zichzelf. Zijn handen maakte onrustige bewegingen, Friemelen, Aan zijn haar pulken en nagelbijten. Eigenlijk was Caine helemaal onrustig. Haast paniekerig zocht hij de kamer rond, Op zoek naar iets.. Naar iets.. Scherps. Hij stond geluidloos op uit bed, en zocht verder. Even wierp hij een blik op Jake, die als een bouwvakker haast dwars over zijn bed lag te snurken. Nu kon Caine er niet om lachen. Waarom kon hij gewoon niet.. Hij sloeg zichzelf voor zijn hoofd. Natuurlijk, De voering van zijn koffer. Hij trok langzaam zijn koffer onder zijn bed vandaan, en Begon te zoeken, naar het gat wat hij voorheen in de bodemvoering van de koffer had geknipt, Het was niet opgevallen en je kon zowat alles meesmokkelen. Zijn hart sloeg een slag over toen hij uiteindelijk de vorm van een zakmes in zijn handen voelde. Hij had zelf niet door dat hij gestoord bezig was, Maar dat kwam later. Opnieuw keke hij op naar Jake, Om te kijken of hij niet wakker werd. Snel schoof hij de Koffer weer onder het bed en 'verborg' zichzelf in zijn bed. Tenminste, hij ging op zijn bed zitten. Even twijfelde hij, maar bedacht zich toen, klapte het zakmes open en zette zonder pardon de punt in zijn arm. Zijn gezicht vertrok, maar van zichzelf moest het gewoon. Al snel liep er bloed langs zijn pols, wat de kans niet kreeg om op het bet te druppelen aangezien Caine het simpelweg opdronk, alsof het water was. Zijn snelle ademhaling leek te kalmeren, Hij keke opnieuw naar zijn opengehaalde huid. Er waren tranen in zijn ogen te zien, Misschien wel van machteloosheid. Hij wilde helemaal niet zo leven.. Hij had dringend hulp nodig. Ach, wat kon het hem ook schelen ook. Op dit moment was hij totally mindfucked. Opnieuw stak hij het mes in zijn arm, en trok hem omlaag. Alsof hij het niet voelde, maar integendeel. Het deed erschrikkelijk pijn, maar hij onderdrukte het. Wat moest, dat gebeurde ook. Als een gehypnotizeerde kat likte hij het bloed van zijn huid af, Het zat op zijn lippen, het leek net een bezetene.. Dit was toch niet gezond..?

Jake draaide zich om in zijn slaap. Hij rekte zich zelfs even uit. Toen hij zich weer wou omdraaien, tiefte hij met een luid kabaal uit zijn bed. Een mompelend gevloek was te horen en Jake greep even naar zijn hoofd. Hij had zijn hoofd best hard gestoten. De dekens lagen op de grond en het was schemer donker. Jake taste naar zijn nachtkastje en knipte zijn lampje aan zodat hij wat meer zou zien. Kreunend stond hij op en hij wreef in zijn oog. Daarna keek hij even gauw Caine's richting op. Jake bukte zich om zijn deken te pakken maar staakte abrubt zijn beweging. Hij keek nogmaals naar Caine. Hij zat op de rand van zijn bed met een mes in zijn hand en vele bloed vegen op zijn arm. Jake's mond viel open en hij kon alleen maar staren naar Caine en zijn bebloede arm. Hij probeerde wat nuttigs uit zijn mond te krijgen maar dat lukte niet of nauwelijks. Jake ging rechtop staan. ''Wat. The hell. Ben jij. Aan het doen?'' zei hij met onbegrip in zijn stem. Hij liep richting Caine. ''Ben je wel helemaal lekker in je hoofd?'' Met een ruk trok hij het mes uit Caine's hand. Caine zat er maar een beetje verloren bij. Hij leek wel gehypnotiseerd. Wat appelig keek hij Jake's kant uit. Jake keek naar het mes met een blik van verwarring. Hij wist niet echt zo goed wat hij hier mee moest doen. Hij legde het mes maar op zijn nachtkastje en liep toen naar zijn bed om zijn shirt er vanaf te pakken. Vlug trok hij zijn shirt over zijn hoofd en streek toen wat haar voor zijn ogen weg. Hij maakte al aanstalte om naar de deur te gaan. ''Ik ga James halen.'' zei hij beslist. Want dit, dit was no good!

Caine stond met een ruk op toen Jake het mes uit zijn handen had getrokken en zei dat hij naar James zou gaan. Maar hij staakte al snel zijn beweging, want Jake was al weg. Hij liet zich moedeloos op het bed zakken en zuchtte. Zijn hoofd begraven in zijn handen. "Nee.. Alstjeblieft niet.." Zei hij nog zachtjes, Wat kon híj er aan doen? Hij moest eens weten.. Al gauw kwam James de kamer binnen. "Wat is hier aan.." Zijn mond viel open bij het zien van Caine. "Ben jij helemaal.." Maar hij maakte zijn zin niet af, toen hij zag hoe gekwetst Caine er bij zat. "Jezus Maria Christus.. Wat is er aan de hand dat je dit doet.." Fluisterde James in zichzelf, en snelde naar Caine toe. Hij ging door zijn knieen, zodat hij Caine aan kon kijken. "Caine, Kijk me eens aan." Maar Caine reageerde niet. James zuchtte, en schudde even kort zijn hoofd. Hij trok Caine's handen bij zijn gezicht weg en zette zijn vingers onder zijn kin zodat hij omhoog moest kijken. Caine's ogen leken hem niet eens aan te kijken. "Doe het lciht eens aan." Zei James haast op een bevelende manier, nadat het licht was aangeklikt, Schudde James opnieuw zijn hoofd. Zijn gezicht zat onder de troep en zijn arm lag open. "Dit s=is toch absurd.." Mompelde James, Hij snelde de kamer uit, en seinde Jake dat hij even op hem moest letten. Dit was inderdaad foute boel..

Jake tripte m. Hij stond er maar moedeloos bij en Caine leek wel van de wereld. En door James' paniekerige reactie, wist Jake helemaal niet meer waar hij aan toe was. Jake zat wat aan zijn shirt te friemelen en voor hij het wist was James weg. Gespannen keek hij naar Caine. Hij zag eruit alsof hij drugs gesnoven had. Helemaal van de wereld. Wat zenuwachtig beet Jake op zijn lip. In al die jaren had hij zoiets echt nog nooit meegemaakt. Het had hem best wel van slag gebracht. Hij zag zelfs wit. Jake liep voorzichtig op Caine af, bang dat hij ineens zou gaan flippen. ''Caine... alles, goed?'' vroeg hij zacht. Maar natuurlijk kon hij die vraag zelf ook wel beantwoorden.
Alex was inmiddels ook wakker geworden. De muren waren nogal dun en ergens herkenden ze in haar slaap vaag de stem van James. Ze hoorde bonkende voetstappen over de gang en zag dat er licht brandde vanuit een andere kamer. Meteen schoot ze overeind. Zou er iets aan de hand zijn. Voorzichtig opende ze haar kamer deur. Ze zag James bijna rennend uit de kamer komen. Hij leek haar niet eens te zien, zo druk had hij het. Toen hij voorbij haar liep, greep Alex zijn shirt vast om hem even te stoppen. Ze keek hem doordringend aan. ''James, wat is er aan de hand?'' vroeg ze zacht. Aan zijn gezicht kon ze gewoon zien dat er iets niet goed was.

Caine kwam uit zijn haast wazige positie en keek Jake aan zonder iets te zeggen. Zachtjes schudde hij zijn hoofd. Dat was genoeg om te zeggen dat het niet ging, of wel? Jake was best geschrokken door de plotselinge actie van Alex. Zijn ogen stonden haast paniekerig, Hij bekeek Alex even. "Ik mag het niet zeggen.. Sorry lieverd.." Hij drukte een vluchtige kus op haar lippen, en wurmde zich los uit haar greep, ZO was Jame sdus als hij in paniek was. Hij snelde zich naar zijn eigen kamer, waar een EHBO doos stond. Al snel was hij weer terug in de kamer van Jake en Caine, Hij knielde voor Caine neer en zette het EHBO doos op het bed neer. "Caine, hoor je me? Zeg eens wat." Caine knikte alleen maar met zijn hoofd en dat was genoeg, vond James. Hij scheen met een lampje in zijn ogen, voor zijn reactie. Zijn reactie was weliswaar traag, maar er was in ieder geval een reactie. "Doe even de deur dicht, niet op slot, maar gewoon dicht." Hij begon zijn armen af te vegen met een ontsmettingsdoekje, En zag de sneeën. Hetw as geen grapje, want er zaten twee diepe sneeën, Als ze dieper waren geweest had hij zijn aderen kunnen beschadigen. "Jongen toch.." Hij had gewoon medelijden. Voorzichtig verzorgde hij de wonden, en bond er uiteindelijk een verbandje omheen om het te beschermen als hij zou gaan slapen. James veegde Caine's gezicht schoon en pakte even zijn gezicht vast. "Caine?" James keek even moeilijk. Hij was nog steeds van de wereld. "Ik blijf bij hem zolang hij nog zo vaag doet." Zei James bitter terwijl hij de spullen opruimde. "En dat mes, Geef dat maar aan mij." Je kon nu echt aan 'm merken dat hij zijn rol als begeleider erg serieus nam.

Alex keek James beduusd na. Vaag had ze nog de kus gevoeld die hij op haar lippen had gedrukt. Hij kon het niet vertellen? Waar sloeg dat nou weer op. Ze was zijn vriendin. Begreep hij dan niet dat zij zich ook zorgen maakte. Ze had de paniek in James ogen gezien. Het maakte haar onrustig. Was er iets met hem aan de hand. Of met iemand anders. En zo ja, met wie dan. Alex stond nog steeds in de hal. Verslagen. Ze zag James snel de trap op en af lopen en uiteindelijk een kamer in vluchten. Even twijfelde ze maar uiteindelijk liep ze James achterna. Bij de deur bleef ze staan die op een kier stond. Ze legde haar oor op de deur en probeerde mee te luisteren. Ze hoorde Caine's naam vallen en sloeg toen abrubt een hand voor haar mond. Caine. Er was iets met Caine. Plots werd de deur dicht geduwd. Alex schrok en stapte naar achter. Shit. Was ze ontdekt? Er kwam niemand naar buiten. Alex kon zich nog wel taferelen van vorrig jaar herinneren met Caine. En die waren niet goed afgelopen. Alex sloot met een pijnlijk gezicht haar ogen. Ze hoopte zo dat er niets ernstigs aan de hand was.
Jake had de deur gesloten zoals James zei. Met een trillerige zucht liet hij zich op zijn eigen bed neer zakeen. Met zijn hoofd in zijn handen staarde hij even naar de vloer. Uiteindelijk gleed zijn blik weer naar Caine. Wat een dag! Of wat een nacht moest hij eigenlijk zeggen. Hij voelde zich al ietsjes rustiger worden maar kon de beelden van Caine's bebloede armen nauwelijks meer uit zijn hoofd krijgen. Hij bleef zwijgend kijken hoe James bezig was met Caine. Zwakjes schraapte hij zijn keel. ''Komt alles goed met hem?'' verbrak hij na een tijdje de pijnlijke stilte.

James bekeek Caine even met een nadenkend gezicht. Daarna viel de vraag van Jake. "ik denk het wel." Opnieuw scheen James met een lampje in Caine's ogen, dit keer kneep Caine zijn ogen eve dicht, wat dus betekende dat hij al wat meer was bijgetrokken. "Maak je maar geen zorgen, hij is gewoon van slag." Stelde James hem gerust. "Hij is een sterke jongen, dus het zal niet lang duren voordat hij weer de oude is, ik heb ergere dingen met hem meegemaakt, geloof me." Hij gaf een wilde aai door Caine's haar, waar hij dit keer wel op reageerde, maar niet met woorden. Een zwak glimlachje was alles wat op zijn gezicht verscheen. "Ik geef hem even een glas water, Dan trekt hij wel weer bij." James liep opnieuw de kamer uit, Waar hij Alex tegen kwam. "Wat doe je op de gang..? Ik haat het om te zeggen.. maar s'nachts mag je niet op de gang komen, dat wete je toch?" James zijn blik stond nu een stuk kalmer hijw as op Alex afgelopen en had even haar wang gestreeld.

Verward keek Alex hem aan. Ze voelde zijn hand langs haar wang maar sloeg deze zachtjes weg. Ze deed zelfs een stap achteruit. ''Wat is er met je? Je doet zo... raar.'' was alles wat ze wist uit te brengen. Ze kon het niet goed plaatsen. Eerst mocht ze al niet weten wat er aan de hand was met Caine en nu werd haar even de les voor gelezen dat ze niet in de nacht op de gang mocht zijn. Hij gedroeg zich als haar moeder. Of nog erger, als een leraar. Bij die gedachte vertrok Alex' gezicht even. Dat was hij ook. Nu wel. Ze was zijn 'leerling' sinds hij hier werkte. En ze moest gehoorzamen. Blijkbaar was dat de band die ze op dit moment hadden. Er was dus wél wat veranderd afgelopen 2 zomers. En op de een of andere manier kon ze dat niet hebben. Niet nu.
Jake stond op van zijn bed en bekeek Caine even. Voorzichtig liep hij naar hem toe en ging naast hem zitten op Caine's bed. Hij bekeek zijn armen even. Het zag er gelukkig al wat beter uit omdat het schoongemaakt was. Hij had best wel respect voor James. Hij reageerde echt snel. En goed. Zelf zou Jake echt niet weten hoe hij zoiets zou moeten aanpakken. Jake's hand gleed voorzichtig naar Caine's schouder. ''Hé, het komt goed.'' zei hij zachtjes en hij forceerde een klein gerustellend glimlachje. Ook Caine zag nogal wit. En dat was niet gek ook.

Caine trilde heel kort van de aanraking van Jake. Hij schraapte zijn keel. "H-het.. Het gaat." Wist hij uit te brengen, Hij keek Jake als een onschuldig hondje aan. Jake bleek dus niet zo'n grote bek te hebben als dat het leek. Nee, integendeel. Het leek wel of hij bijna om Caine gáf. Dat vond Caine lief. Bij die gedachte glimlachtte Caine, Zonder dat hij doorhad dat hij nog naar Jake keek. Hij keek weg, naar zijn armen. Nu kwam het spijtgevoel naar boven.
James was geschrokken van Alex haar reactie. "Alex..? Sorry.. Ik//" Hij zuchtte, hij mocht het écht niet vertellen. Maar.. Het was Alex toch? Alex was zijn vriendin, zijn alles. Zij mocht het toch wel weten..? Maar Alex was óók zijn pupil. Zijn patiënt. Hij zuchtte. "er was iets met Caine. Je weet toch hoe hij vorig jaar was..? Weet je nog dat hij in de sneeuw zat tussen de bloedvlekken in? Hij heeft het weer geflikt." Hij bekeke Alex. "Sorry Alex, Dat ik je zo behandel. Maar ik ben nu een begeleider.. Ik moet alles onder controle kunnen houden. Al houdt me dat er natuurlijk niet vanaf dat ik van je hou." Die woorden kwamen uit zijn hart. "Misschien verdien je mij wel helemaal niet, als ik je zo behandel.." Hij dacht na. "Je hebt gelijk, Ik behandel je als een hondje.." Een diepe verwarde zucht verliet zijn mond. Na die woorden keke hij nog even op naar Alex, Haar gezicht stond geschokt. "Ik.. Maar ik hou nog steeds van je.." Herhaalde hij opnieuw, hij nam haar even in haar handen. "Ik zal beter mijn best voor je doen." Zei hij beslist, en drukte een kus op haar hoofd, waarna hij haar langzam losliet en de badkamer in ging voor een glas water voor caine.

James' woorden verwarde Alex zo. Ze voelde zich inderdaad wat aan de kant gezet de laatste tijd. In de steek gelaten. Maar James had het natuurlijk ook druk. En dat wist ze wel. Ze wist het maar wilde het niet zien. Helaas kon niet altijd alles gaan als een perfect sprookje. En dat hoefte voor haar ook niet. Maar ze had het gewoon moeilijk. En op dit moment was James de enige persoon in de buurt bij wie ze terecht kon. Bij wie ze wilde zijn. Voor altijd. Maar Alex was niet de enige met problemen. Het hele huis zat vol met mensen met problemen. En James was de aangewezen persoon die al die mensen moest gaan helpen. Of ten minste zo goed mogelijk moest gaan helpen. Maar Alex dacht dat ze speciaal zou zijn. Voor hem ten minste. Dat ze niet zomaar een 'leerling' voor hem was. Alex zuchte even. Het was allemaal zo verwarrend. Ze zag ook dat James het wat moeilijk had. Ze hoorde zijn woorden. Dat hij van haar hield. Een kus werd gedrukt op haar hoofd en kort sloot ze haar ogen. Ze was verdomme 19 jaar maar af en toe gedroeg ze zich als een aandachttekortkomend kind. Misschien.. misschien was dat het juist. Ze zag James de badkamer in verdwijnen en snelde achter hem aan. Hij stond bij de wasbak. Ze ging voor hem staan en pakte voorzichtig zijn shirt beet. ''Blijf bij me slapen vanacht.'' zei ze zachtjes. Haar blauwe doordringende ogen keken hem haast smekend aan. Ookal was dat misschien niet de bedoeling. Maar ze miste hem.
Jake glimlachte wat zenuwachtig naar Caine. ''Je... je hebt me wel laten schrikken hoor.'' zei hij zacht. En dat had ie ook. Heel erg zelfs. Wat onzeker plukte hij wat aan zijn haar. Uiteindelijk keek hij Caine weer aan. ''Zeg me alsjeblieft dat je dat nooit meer doet.'' zei hij zacht. Er viel een kleine stilte. Jake draaide zich een slagje en keek Caine doordringend aan. ''Caine? Ik meen het.''

James voelde dat Alex zijn shirt beet pakte. Hij liet de beker met water op de grond vallen, meer uit schrik en de zenuwen die daarbij hoorde. Hij keek recht in Alex haar doordringende ogen, haar smekende blik. Door die vraag moest hij glimlachen. "Ik zou niet liever willen." Hij sloot kort zijn armen om haar heen, En begroep zijn hoofd in haar nek om haar geur even te kunnen ruiken. Hij liet haar weer los, en raapte de beker op. "Ik slaap vannacht bij jou. maar eerst moet ik Caine even helpen. Oke?" Zei hij zacht, een glimlachje verscheen op zijn gezicht, waarna hij de beker opnieuw vulde. "Ik ben zo klaar." Hij drukte een kus op haar wang, en snelde zich weer naar Caine's kamer. Caine keek op naar Jake. "Ik.. Ik kan het niet beloven.." Zei hij met een schore stem, Met zijn blauwe, haast doordringbare ogen keek hij naar Jake. "maar.. Ik zal het proberen.." Hij keek weer naar zijn handen die trillerig op zijn benen lagen. Hij zuchtte even. "Ik wil ook dat het stopt.. Heel graag.." Moedeloos liet hij zich tegen jake zijn schouder vallen, James kwam binnen, en glimlachtte kort bij het zien van de twee. Ergens was het lief om ze zo te zien.

Alex was blij met het antwoord dat ze kreeg. Ze voelde James' armen om haar heen en volgde zijn voorbeeld. Ze sloot voor een moment haar ogen. Hij was zo warm~ Een klein glimlachje sierde haar gezicht en ze bleef naar James kijken terwijl hij de beker opraapte en vulde. Onbewust plukte ze wat aan haar pyjama shirt terwijl ze nog steeds zijn kant op keek. Misschien was ze hem dan toch niet kwijt aan het raken. Misschien zat het gewoon tussen haar oren en maakte ze zichzelf gek. Dat hoopte ze dan maar. Want ze zou niet weten wat ze zonder hem zou moeten.
Jake glimlachte een klein beetje toen hij Caine's hoofd op zijn schouder voelde. Wat stuntelig ging hij met zijn andere hand door Caine's haar. Op dat moment kwam James binnen. Hij staakte zijn beweging even en legde zijn hand op het bed. ''Ik dacht dat je alleen maar even water ging halen?'' zei Jake tegen James. Maar daar geloofde hij helemaal niks van. xd

James grinnikte kort. "Ik dacht dat jij alleen op 'm zou letten?" Hij gebaarde met zijn vrije hand naar Caine die nog steeds tegen Jake zijn schouder aanlag. Hij was duidelijk op, doodmoe. Doodmoe van zichzelf. Een klein glimlachje was wel verschenen op zijn gezicht toen hij Jake's hand door zijn haar had gevoeld. Hij liet even een diepe zucht ontsnappen, en toen James zei dat hij even rechtop ging zitten, lukte hem dat met moeite. ZIjn haar zat alsof hij getroffen was als een wervelwind, maar het was toch nacht dus het kon hem niets schelen ook. NIets eigenlijk. Daar was hij te moe voor. Hij pakte zwakjes de beker aan, Daar had James wel over nagedacht, als het glas was en hij had het uit zijn handen laten vallen, moest dat ook weer worden opgeruimd. James hieldCaine wel met het vasthouden van de beker, Het leek net alsof Caine een klein, beperkt kind was. En op dit moment was Caine dat ook eigenlijk wel. Zonder dat hij het zelf doorhad, sloeg hij een arm om Jake heen nadat hij water had gedronken. Hij klemde zich bijna vast aan het shirt wat Jake aan had. James grinnikte kort. "Volgens mij heeft Caine je gepromoveerd tot knuffelbeer.." Zei James, hij stond op. "Let je goed op hem?" Hij bekeek de twee nog eens, en nam daarna het mes mee wat nog op het bureaukastje lag.

Jake grinnikte toen hij Caine's arm om hem heen voelde. En toen zijn shirt werd bemachtigt, keek hij even opzij. Zo te zien was Caine niet echt van plan om los te laten. En ergens vond Jake dat niet echt erg. Wat droogjes klopte Jake zachtjes op Caine's hoofd. Als soort geruststelling. Jake knikte naar James. ''Maak je geen zorgen, ik denk dat ik hier nog wel een tijdje zit xd.'' zei hij bedoeldend op de 'teddybeer-houding'. Jake liet even een klein zuchtje ontsnappen. Het was meer een zucht van opluchting. Toen James weg was en de deur achter hem had gesloten, streek Jake weer door Caine's haar. Hij kon zich nog zo goed de lichtelijke paniek in zijn lichaam herineren toen hij Caine zo zag. Een flauw glimlachje verscheen op zijn gezicht, die Caine niet kon zien. Jake staarde wat voor zich uit. Misschien begon hij inderdaad wat om Caine te geven. Misschien. Jake dacht er maar niet te veel over na. ''Kan ik nog iets voor je doen?'' vroeg Jake met een schore stem en hij keek even opzij, naar Caine die nog steeds op zijn schouder rustte.
Alex was al naar haar kamer gegaan. Het was schemerdonker in de kamer. Ze sloop op haar blote voeten naar haar bed toe. Ze rilde lichtjes. Ze had het koud. Dat was ook niet gek in een korte broek. Maar ze had nu geen zin om iets anders aan te doen. Ze sloeg de dekens open en schoof met haar rug tegen de muur aan. Ze trok de dekens tot haar kin en staarde wat naar de muur. Het was lang geleden dat zij en James samen de nacht doorbrachten. Alex begon onwillekeurig te grijnzen en verborg haar glimlach achter de deken. Ze dacht voetstappen te horen en keek even naar de deur.

Caine keek even op naar Jake. "Vannacht bij me blijven.." Zei hij zachtjes, haast aarzelend. Hij slikte, en keek hem haast smekend aan. En dat was het ook, smekend. Hij begroef zijn hoofd in zijn nek, en ademde even diep in, waarbij hij de geur van Jake rook. Een zwakke glimlach verscheen op Caine's gezicht, en zijn stevige greep om Jake zijn shirt verslapte wat. Er hoefde nu even niets te worden gezegd, vond hij.
James kwam de kamer van Alex binnen, Hij zag Alex zo op het bed zitten, het deed hem kort glimlachen. "Niet schrikken." Zei hij, toen hij zich naast Alex op het bed liet ploffen en een kus op haar wang drukte. "Heb je het koud..?" Alex rilde, dus het zou wel. Hij sloeg zijn arm om Alex heen, en trok haar zachtjes tegen zich aan.

Jake greens alleen maar en sloot zijn ogen. Caine wilde echt graag dat hij bij hem bleef. Toen hij Caine's hoofd in zijn nek voelde, opende hij zijn ogen weer. Kort rilde hij maar hij liet het toe. Hij kon nu letterlijk zijn adem in zijn nek voelen. En op de een of andere vreemde manier stelde het hem wel gerust. ''Nou vooruit dan maar... schuif eens op.'' zei Jake toen uiteindelijk. Hij trok de dekens open en gebaarde dat Jake op bed moest gaan liggen. Als ze dan toch bij elkaar bleven vanacht, konden ze net zo goed in bed gaan liggen. Jake trok Caine voorzichtig aan zijn arm naar achteren zodat ze naast elkaar kwamen te liggen. Jake draaide zich op zn zij, richting Caine en bleef 'm zo aankijken. Hij begon te grijnzen. Zomaar. Of misschien toch niet 'zomaar'. Misschien kwam het gewoon door Caine.
Alex keek op toen ze iemand naast zich hoorde. Een kus volgde en ze begon te glimlachen. Dat kon niemand anders zijn. ''hey'' zei ze zachtjes. Ze voelde James' arm om zich heen en schoof dicht tegen hem aan. Ze had het inderdaad koud gekregen. Ze tilde de dekens een stukje op en legde ze zo ook over James heen. Daar zaten ze dan, tegen elkaar aan op haar bed in het donker. Maar ze zou niets liever willen. Ze leunde haar hoofd op zijn schouder en legde haar hand op zijn borst terwijl haar vingers voorzichtig de stof van zijn shirt grepen. Alsof ze hem niet los wou laten. Het was stil. Zo stil dat ze zelfs zijn ademhaling kon horen. Het stelde haar gerust. Alex ademde even in en beet op haar lip. Ze wist niet of dit nou wel zo'n goed moment was om het James te vragen maar ze moest het weten. ''James?'' vroeg ze uiteindelijk wat onzeker. Nu kon ze niet meer terug. Ze bleef wat voor zich uit kijken. ''In die 2 jaar dat we... nouwjah, dat we elkaar niet hebben gezien,'' ging ze verder. Ze stopte haar zin even en greep zijn shirt onbewust nog wat steviger beet. Ze ademde weer in terwijl ze nadacht hoe ze dit zo snel mogelijk eruit kreeg. ''Heb je toen iets met een ander meisje gehad?'' Ze voelde zich wat rood aanlopen. Ze wist niet waarom ze dit vroeg. Was ze zo onzeker over James? Of twijfelde ze gewoon aan zichzelf. Ze had hem zo lang niet gezien. En echt tijd om bij te praten had ze helemaal niet gehad.

(Topic uit voor Jake x Caine )

James glimlachtte, maar die glimlach verdween al snel toen Alex die vraag stelde. "Iemand.. iemand anders..? Hoezo..? Hoezo denk je dat..?" Vroeg James wat wantrouwend aan Alex. Tenminste, zo klonk zijn stem. Bijna geschokt zelfs. "Nee, Alex. Je weet toch dat ik alleen van jóu hou." Hij probeerde oogcontact met ALex te maken. Hij hief haar kin op, en keek haar aan. "Waarom denk je dat...?" Vroeg hij, met een onzekere stem.

Alex ontweek James blik. Ze voelde zich achteraf schuldig dat ze het had gevraagd. Langzaam liet ze zijn shirt los en ging rechtop zitten. Wat zenuwachtig begon ze aan het dekbed te plukken. ''Ik... Ik weet niet-'' begon ze. Haar kin werd opgeheven. ''Nouwjah, er is twee jaar voorbij gegaan. Twee hele jaren, James. En ik snap best wel dat je niet op mij wou wachten.'' Ze keek James kort aan om zijn reactie te pijlen. Even slikte ze. Ookal had ze het zelf gezegd, ze zou het helemaal niet snappen als hij met een ander meisje zou hebben gehad. Het zou haar breken. Maar toch moest ze het weten. Gewoon voor de zekerheid. ''Maar eerlijk..'' ging ze verder. ''Je hebt niet..- Er was of is niemand anders?'' Haar stem leek zelfs even te rillen toen ze dat zei.

James zuchtte kort, Hij bekeek haar gezicht. "Alex, Hoe kan je dat nou denken.." Hij glimlachtte kort en drukte een kus op haar voorhoofd. "Jij was de enige waar ik aan heb gedacht." Fluisterde hij haar toe. En het was waar wat hij zei. Ze was weliswaar niet de enige, tuurlijk dacht hij ook aan zijn familie. Maar Alex stond op nummer een, al sinds de dag dat die twee elkaar kende. "Stel nooit meer dat soort vragen, Oke?" Vroeg hij, hij ging even door Alex haar haren met zijn vingers. "Ik denk dat we nu echt moeten slapen." Zei hij, en drukte een zachte kus op haar lippen.

Alex' gezicht klaarde lichtjes op. Ze was blij dat James niet iets had met een ander. Meer dan blij zelfs. Een klein zucht van opluchting ontsnapte uit haar mond. Ze liet haar hoofd weer rustte op zijn schouder. ''Sorry..'' zei ze zacht. ''Het was ook stom van me om dat te denken.'' Haar hand zocht onder de dekens naar de zijne. Haar vingers streken zachtjes over zijn hand heen en uiteindelijk liet ze haar vingers in de zijne glijden. Toen James zei dat ze nu wel moesten gaan slapen knikte ze kort. Ze onderdrukte een geeuw en keek James even aan. ''Nog één ding,'' fluisterde ze zachtjes. ''Laat me nooit meer alleen.''

((kleffheid enzo xd. al ideeën voor new toppic? plot? drama?))