Let's play a game....

''En moeten jullie nu niet iets van een griezelverhaal vertellen voor we weggaan ofzo?'' vroeg Danny wat nonchalant aan de begeleiders. Hij had zijn armen over elkaar geslagen en leunde wat tegen een boom aan. Het was donker buiten. En in het bos zag je al helemaal geen hand voor ogen. Ze hadden geluk dat het was gestopt met sneeuwen, anders was het spek glad op de looppaden. Brittany lachte schamper. ''Een griezelverhaal? Kom op. Dat is toch onzin! Spoken bestaan niet.'' Ze plantte haar handen in haar zij en keek haar broer triomfantelijk aan. ''Nouw en, dat is toch lachen? Weet er dan niemand een eng verhaal?'' opperde Danny. Hij keek de groep rond. Colin begon te grijnzen. Door de duisternis om zich heen leek zijn grijns nog enger. Het enige lichtje kwam van twee kleine zaklampjes. Één van Colin en één van James. ''Een spookverhaal he? Wat dacht je van Bloody Mary?'' Brittany grinnikte. ''Dat is niet eng! En bovendien ook niet waar. Jason is enger. Ik heb gehoord dat hij onderandere in dit bos heeft gemoord met zijn kettingzaag.'' Brittany keek met een duivelse grijns om zich heen en wenkte naar het bos voor zich. Alex gaf Brittany een por. ''Hè gadver, Britt. Hou op!'' Het leek bijna of ze haar smeekte. Alex hield helemaal niet van dit soort dingen. Ze haatte het. Eigenlijk wilde ze ook helemaal niet mee vandaag, maar in je eentje in een verlaten huis midden op een berg zitten maakte haar nou ook niet echt gerustellend. Jake greens kort en ging onopgemerkt achter Alex staan. Toen ze weer een beetje gekalmeerd was heeg hij zachtjes in haar nek. Hij zag hoe Alex verstijfde en zich niet durfde te bewegen. ''Boe!'' riep hij nu in haar oor met een lage stem. Alex slaakte een gilletje. Met een ruk draaide ze zich om. Toen ze zag dat het Jake was trok ze een boos gezicht. ''Verdomme, Jake!'' riep ze terwijl ze hem probeerde te meppen op zijn schouder. Maar Jake ontweek lachend haar 'aanvallen'. Hij deed alsof hij een traan onder zijn oog weg veegde. ''Ow je had je gezicht eens moeten zien.'' Colin grinnikte. ''Ja, zijn jullie klaar met spelen?'' vroeg hij na een tijdje. Hij had wel zin in dit 'uitje'.

James moest even lachen om het schouwspel, hij kwam niet meer bij toen Jake die actie uitvoerde bij Alex. Hij schudde grijnzend zijn hoofd. "Yep, Jason.. Hij loopt hier met z'n kettingzaag. En kijk uit, want als je niet oplet.. BAM!" Hij draaide zich met een ruk om, Caine schrok zich een ongeluk en zakte haast door zijn knieen. "Jezus, doe Chill Caine.." Mompelde Chase bozig, en snoof kort. (ADRIAAAAAAN xD) Caine keek Chase haast vijandig aan. "Uitslover.." Mompelde Caine toen. Arizona had vrij weinig gezegd, Zo was ze nou eenmaal. tenminste, zo léék ze. "Goed, we gaan groepen indelen.." Caine zijn gezicht vertrok. Groepen? Dat betekende dat de groep dus werd opgesplitst. "Eh!? Ik blijf bij Jake.." Floepte hij er uit zonder dat hij het door had. Uiteindelijk, na de opmerking van Chase, dacht Caine wel door de grond te zakken. "Dan hebben jullie zeker weer 'privetijd' nodig, of niet..?" Zei Chase, met een arrogante, opegtrokken wenkbrouw. Het was niet eens uitdagend. Ja, op een slechte manier. "Jullie kunnen nu groepen maken.." Maakte James weer duidelijk, Arizona stapte tussen Danny en Britt in. "Ik ga wel met jullie dan, denk ik." Zei ze met een onschuldig lachje.

''Wát?!'' piepte Alex toen James beweerde dat Jason écht in dit bos rond liep. Ze kromp ineen. Jake leunde op Alex' schouder en grinnikte. ''Jep, en ik denk dat we moeten opschieten anders haalt hij ons nog in ook.'' Brittany knikte uitgelaten. ''Of de wolven. Al denk ik dat hier eerder beren zullen rondlopen.'' bemoeide ze zich er nu mee. ''Ach pest dat kind toch niet zo.'' zei Danny nu wat nonchalant. Hij was van zijn plek tegen de boom afgekomen en stond nu met zijn handen in zijn zakken naast zijn zus. Jake rolde met zijn ogen. ''Alex, rustig maar. Blijf maar gewoon bij tante Jake, dan komt alles goed.'' Hij sloeg een arm om haar nek. Maar het leek Alex niet echt gerust te stellen. Bij het woord 'groepen' keek iedereen James' kant op. Groepen? Jake werd al gelijk meegesleurd door Caine. Hij grinnikte kort en gebaarde naar Alex. ''Sorry.'' zei hij schouderophalend en hij ging bij Caine staan. Bij de opmerking van Chase stak Jake even zijn middelvinger op. Meer zei hij niet. Een enkele vernietigende blik was genoeg. Danny keek even opzij toen Arizona bij hem en Brittany kwam staan. Hij knikte. ''Yeah sure.'' zei hij haast onhoorbaar. Het was niet gemeen bedoeld ofzo. Hij mompelde nou eenmaal. ''Chase, kom je ook bij ons?'' vroeg Brittany nu en ze gebaarde dat hij bij hen moest komen staan.
Alex keek om zich heen. Iedereen had al een groepje gevormd. En zij stond daar maar een beetje alleen. Ze liep naar James toe en stak haar arm door de zijne. Nu was ze iniedergeval veilig. ''Jullie mogen anders ook wel bij ons hoor. Gezellig, twee stelletjes.'' zei Jake met een knipoog naar Alex terwijl hij een arm om Caine sloeg.

Een opgewonden, enthausiast gevoel ging door Caine's lichaam. Hij grinnikte maar schaapachtig toen Jake een arm om hem heen sloeg. "Alex, Je moet echt een groepje kiezen.. Jake en Caine zorgen wel goed voor je." Even was het stil. Hij trok Alex mee apart van het groepje, dat druk bezig was. "En als er wat is, kan je me altijd bellen." FLuisterde hij met een glimlachje. "want ik neem aan dat je mijn nummer nog hebt..?" Vroeg hij nu onschuldig, hij drukte een kort kusje in haar hals, en streek even langs haar wang. "Maak je geen zorgen. Oké?" Het enige wat James nu nog kon bieden was een verwarmende glimlach. "Ga maar mee met Jake en Caine." Na die woorden liep hij samen met Alex terug naar de groep, en tikte Colin op zijn schouder. "Zullen we gaan.." Fluisterde hij, een grijns haast om bang van te worden, verscheen op James zijn smoelwerk. "Oh, kijk uit voor Jason.." Hij Seinde naar COlin, en klopte op zijn eigen tas, waar alles in zat om die kids de schrik van hun leven te geven.. Chase snoof alleen maar toen Danny vroeg of ze mee gingen. Maar een klein glimlachje sierde op zijn gezicht toen hij merktte dat ook Arizona instemde. "Nou goed dan." Zei hij flauwtjes en stapte op de drie af.

Alex keek James haast beteuterd aan. Op dit moment was de enige bij wie ze zich dan ook maar een beetje veilig voelde James. Maar het kon niet anders. Ze zuchte zachtjes en keek James nog even aan. Uiteindelijk knikte ze, als een klein kind. Een lief kusje werd in haar nek gedrukt en ze voelde nog vaag de streling over haar wang. James had zich al omgedraait om naar Colin toe te gaan maar Alex hield hem nog tegen. Ze ging op haar tenen staan en drukte nog een klein kusje op zijn mond. ''Wees voorzichtig.'' zei ze zacht, en met die woorden, keerde ze terug naar haar 'groepje'.
Groep nummero één was als eerste op weg. Brittany had haar arm vrolijk door die van haar broer gestoken en keek zo nu en dan om zich heen. Erg angstig was ze niet. Nee, ze vond het misschien wat spannend. Af en toe wierp ze een korte blik op Chase. Ze wist niet waarom maar ze had het gevoel alsof ze hem al kenden. Alsof ze hem echt kenden. Maar dat was natuurlijk onzin. Ze had m nog nooit ontmoet. Maar waarom voelde ze zich dan op de een of andere vreemde manier tot hem aangetrokken. Alsof ze samen iets deelde. Danny zuchtte even. Hij vond hier eigenlijk geen zak aan. Er was niets en er gebeurde ook niets. En of de een of andere vage reden kon hij die Arizona niet uitstaan. En dat terwijl ze hem nog helemaal niets geflikt had.
Colin greens ook. ''Oke, wie gaan we eerst de stuipen op het lijf jagen? Groep 1 of groep 2?'' begon Colin. Hij schoof zijn eigen rugzak van zijn schouders en keek James even aan. Ze konden misschien als halve diebielen zombies in het bos gaan rennen en schreeuwen. Of zich verstoppen achter een boom en dan wachten tot er een groepje voorbij kwam.

James huiverde kort, en trok een of ander scream masker over zijn hoofd. "Deze blijft cliche.. maar het blijft leuk." Hij had een stemvervormer bij zich, als James een of andere prank ging uitvoeren, deed hij het goed ook. Als een bezetende heeg hij in het apparaat. "Oh Colin, Harder." Zei hij, waarna hij zijn medebegeleider een por gaf. "Let's go. Groep 1 is als eerste aan de beurt.." Zei James met een nonchalant grijnsje door het apparaat. Ergens liet het hem klinken als Darth Vader.
Caine had zijn arm nog in die van Jake gehaakt. Hij stelde hem op zijn gerust. In ieder geval, Hij voelde zich veilig bij Jake. En die ene keer, hij had hem toegefluisterd dat hij hem nevernooit pijn zou doen. Caine glimlachtte en hoorde die woorden nog in zijn hoofd. Even keek hij op naar Alex. "Alex, kom eens hier." Caine stak nu ook een arm door die van Alex heen, Even grinnikte hij. "I'm a pimp yo." Zei hij op een fopgangster manier en lachtte kort.
Chase bekeek Brittany even. Hij wist niet wat het precies was, maar ergens zag hij triestheid in haar ogen. Kort zuchtte hij. Chase wist niet precies wat Brittan mankeerde, maar ze was in ieder geval een leuk meisje. Hij grinnikte kort bij dat idee, En sloot zich aan bij Brittany.
Arizona bekeek Danny even. Hoe kon ze zijn aandacht krijgen..? Of misschien.. Aandacht van die getatoeerde jongen..? Nee, die was duidelijk geinteresseerd in dat andere meisje. Arizona grinnikte haast duivels, maar het was onhoorbaar. "Dus.. Waar komen jullie vandaan..? Jullie zijn zus en broer toch..?" Vroeg Arizona toen aan Brittany, om zegmaar 'indirect' te peilen hoe die gozer in elkaar stak.

Colin grinnikte en keek James hoofdschuddend aan. ''Dude, bewaar die praat maar voor je vriendin... in de slaapkamer..'' zei hij grijnzend toen James zo overdreven begon te hijgen. Zelf haalde Colin een grote zwarte mantel met capuchon tevoorschijnt. Hij zette zijn tas even neer en begon deze aan te trekken over zijn jas. Toen hij ook de capuchon opzette, zag je enkel een klein stukje van zijn mond nog onder de copuchon vandaan komen. Hij greens gevaarlijk, dat het bijna eng leek. Daarna keek hij op naar James. ''Oke, let's go..''
Alex keek op. Ze liep een stukje naar Caine toe en haakte uiteindelijk haar arm er door heen. Ze zei niets en bleef met haar ogen nauwlettend de bomen en bosjes in de gaten houden. Het was zo stil. Het enige geluid kwam van de krekels en vogeltjes die in de verte hun geluiden maakte. En van hun voetstappen. Even stopte Alex met lopen. Hoorde ze nou extra voetstappen achter hen. Een grote, trillerige zucht ontsnapte uit haar mond en bijna gehaast liep ze weer terug naar Caine en Jake. ''H-hoorde jullie dat ook?'' vroeg ze zachtjes. Ze durfde niet meer achter zich te kijken. Jake fronste zijn wenkbrauwen en stopte ook even met lopen. Alex trok Jake aan zijn arm mee. ''Niet stoppen met lopen..'' piepte ze. Jake trok zich los. ''Waarom niet? Als er hier 'monsters' zijn dan wil ik ze zien ook.'' zei hij stoer. Hij bleef stug staan met zijn armen over elkaar. Alex keek nu naar Caine. ''Caine, alsjeblieft kom mee.'' zei ze nu zacht. Jake gebaarde dat Alex stil moest zijn. Alex hield haar mond en hield zelfs haar adem in. ''Ja Alex, volgens mij hoor ik het nu ook.'' Jake trok een benauwd gezicht. Hij liep langzaam op Alex af. ''Ik denk dat je gelijk hebt.'' Er volgde een lange stilte. Plots hoorde Alex een zacht geproest. Ze keek opzij. Het was Jake die duidelijk moeite deed om niet in tranen uit te barsten van het lachen. Alex slaakte een zucht. Van vermoeitheid én van irritatie. ''Jake, ik haat je!'' zei Alex boos. Ookal meende ze het niet, ze kreeg langzaam wurgneigingen van hem. Ze kreeg zowat een hartverzakking.
Danny keek even op toen Arizona begon te praten. Hij trok wat met zijn wenkbrauwen. ''Hoezo wil je dat weten? Ga je ons opzoeken ofzo.'' antwoordde hij wat nukkig. Brittany stoote hem aan. ''Nou, doe nou eens effe normaal joh.'' zei Brittany verontwaardigd tegen haar broer. Ze zuchte en keek Arizona even aan. ''Engeland. En jij?''

James moest zijn lach inhouden. In de verte zagen ze het groepje van Arizona, Chase, Danny, en Britt lopen. Arizona was niet zo makkelijk bang te krijgen, Integendeel. Maar vandaag zou ze de schrik van haar leven krijgen. Arizona zuchtte diep, en liet zich op een boomstronk zakken aan de kant. Het was een omgezaagde boom, die nu languit langs de weg lag, klaar om opgehaalt te worden voor de houtbewerking. "Ierland." Zei ze haast trots, en glimlachtte kort. James zag hier nu een kans. "Colin, de bosjes in.. Kom.." Fluisterde hij alsof er een verbod op praten stond. Hij duwde de bladeren aan de kant en zag Arizona's blonde haren door de bladeren heen. Een vermaakte grijns verscheen op zijn gezicht, hij begon in het apparaat te ademen, eerst merktte Arizona niets, maar daarna verstijfde ze. "Dudes.. Even centraal.." Zei ze haast angstig, ze keek om zich heen. Chase keek Arizona droogjes aan. "Wat?" Mompelde hij, de bosjes ritselde, ze wilde omkijken, maar dat deed ze niet. "Nee laatmaar.. Ik verbeeld het me.." Dacht ze eerlijk toe te geven, maar voordat ze het wist, zag ze een bleke hand op haar schouder. "WHAT THE FUCK!!" Gilde ze uit, zonder te weten dat het James was, die altijd al bleek was geweest. Arizona begon te spartelen toen ze van de boomstronk de bosjes in werd getrokken, Ze kon de stem niet herkennen. Merendeels ook omdat ze totally aan het spacen was. "Rustig rustig!" Lachtte James nu, en liet Arizona los, haar hart ging als een dolle te keer. "Jij.. vieze klootzak!" Gilde ze, en wilde James een klap in zijn gezicht geven, Maar James hield haar armen vast voordat ze ook maar iets kon doen. "Als je gaat slaan is dit uitstapje voor jou over." Zei james streng, Arizona trok zich los en veegde het angstzweet van haar voorhoofd. "Je liet me schrikken.." Mompelde ze droog, Ze klom onhandig de bosjes uit en klopte haar haren uit. Jezus christus, Ze hoopte dat dat nooit meer zou gebeuren.
Ook Caine verstijfde toen Jake zei dat óók hij het hoorde. "Ik weet niet wát jullie horen, maar.." Na de proestuitbarsting gaf Caine Jake een stomp. "Mierenneuker.." Zei hij half lachend, en keek Alex kort aan. "Je moet je niet zo gek laten maken joh." Zei Caine met een vriendelijk bedoelde knipoog, en keek even om zich heen. "Goed.. Waar moeten we nu heen.." Mompelde Caine droogjes.

Brittany was zich ook een ongeluk geschrokken toen Arizona zo gilde. Uit een reflex greep ze de eerste beste die bij haar in de buurt stond vast. En in haar geval, was dat Chase. Terwijl ze angstig keek hoe Arizona de bosjes werd ingetrokken, greep ze hem bij zijn arm beet. Ze hield haar adem even in. Maar toen ze zag dat James doodleuk uit de bosjes kwam, hield ze opgelucht adem. Misschien was ze dan toch niet zo 'stoer' als ze dacht. Ze keek even opzij en merkte dat ze Chase's arm nog beet had. Meteen liet ze los. ''Ow... sorry ik- sorry.'' momeplde ze met een kort glimlachje en ze keek even naar haar handen.
Danny was ook wat geschrokken. Hij had al aanstalten gemaakt om naar Arizona toe te rennen maar hij was gestopt toen hij een vreemde maar bekende stem hoorde. Die van James. Hij kuchte even en peilde de reacties van de andere. Die waren zo te zien ook nogal geschrokken.
Alex knikte naar Caine. Ja, maar dat was nou eenmaal makkelijker gezegd dan gedaan. Ze was nu eenmaal snel bang. En dat was iets waar mensen nogal graag gebruik van wilde maken. Ze tuurde even om zich heen. Het enige wat ze hadden was één zaklampje die maar vaag licht gaf. En af en toe knipperde hij ook nog. Alex scheen met de zaklamp even over het pad. Het leek wel eindeloos door te gaan. ''Misschien moeten we gewoon.. rechtdoor lopen?'' opperde ze maar. Ze had geen idee waar ze nu waren. Maar hier blijven staan vond ze niks.

Chase keek Brittany haast geschokt aan. "het.. het maakt niet uit, denk ik.." Zei hij, hij zag haar naar zijn handen kijken en kort grinnikte hij. "Iemand nodig om je hand vast te houden? Ik sta open.." Zei hij, en liet zijn vingers in die van haar glijden. Heel voorzichtig, zonder dat het werd opgemerkt door Caine en Jake. Hij keek Brittany even kort aan, met een zwak glimlachje, wat je haast niet kon zien in het donker.
Arizona keek droogjes naar James. Nog even, en ze zou hem uithalen, en hóe. Ze snoof alleen maar, en draaide zich om, naar Brittany en Chase. Ze keek naar hun handen, maar liet een opmerking voor zichzelf. Misschien was ze wel jaloers, dat het tussen die twee klikte.. Zodra ze zich omdraaide, was James weg. Wacht.. Waar.. waar was hij gebleven..?
Caine liep rustig naast Jake, en Alex. Het was doodstil, de zaklamp scheen haast spookachtig voor hen uit. "Rustig maar, als er een of ander monster ervoor springt, dan red ik je wel." Zei Caine triomfantelijk en kneep zachtjes in haar hand die hij ondertussen had vastgepakt, want beide vonden dat ze zich er veiliger door voelde. Natuurlijk betekende het vriendschappelijk, want Caine's andere arm was nog steeds door die van Jake geklemd, of hij het nou leuk vond of niet. Caine zou toch niet loslaten, daar was hij te kipperig voor, oftewel, doodsbang. Plots stond Caine stil. "Sshh.." siste hij opeens. Hij keek even in het rond, en probeerde te achterhalen waar het geluid vandaan kwam wat hij zojuist hoorde.. "Ik stel voor.. Dat we gewoon doorlopen.." Zei Caine, haast paniekerig. Het wa James, die op het punt stond om die drie de schrik van hun leven te geven. En Colin deed mee..

Brittany slikte. Ze staarde voor een moment naar hun handen en keek toen langzaam op naar Chase. Zat hij nou met haar te flirten? Obvious! Ze keek nogmaals naar hun handen en betrapte zichzelf erop dat ze zachtjes in zijn hand kneep. Vlug keek ze weer naar voren, alsof er niets aan de hand was. Het was zo raar. Ze had wéér dat gevoel dat ze hem kenden. Beter dan... nouwjah, de rest. Brittany staarde wat voor zich uit. Het was alsof er iets was gebeurd waar ze niet meer van af wist. Iets. Maar ze had géén idee wat. Ze keek heel even naar Chase vanuit haar ooghoeken. Zou hij meer weten?
Alex liet abrubt het zaklampje vallen. Haar handen trilde. ''Caine niet jij ook al.'' begon ze nu. Ze liep ietjes naar voren en bukte zich om het lampje op te pakken. Jake tuurde ook om zich heen. Oke, dit keer hoorde hij het óók. En dat meende hij. ''Ik denk dat Caine gelijk heeft. Laten we gewoon doorlopen. Dit is mind fuck. Er is niets. Het was waarschijnlijk gewoon een of ander hertje ofzo.'' Jake hield zijn schouders op en liep verder. Alex pakte Caine's hand weer beet. Plots kneep Alex hard in Caine's hand. Ze verstijfde en stopte onmiddelijk met lopen. Jake draaide zich vragend om. Alex hield voor een moment haar adem in en staarde recht voor zich uit, de duisternis in. ''Wat? Wat is er Alex?'' fluisterde Jake nu. ''Een... man..'' fluisterde ze terug. Haar mond hing een klein stukje open. Oke, dit vond ze dus echt niet leuk meer. ''Ik ga terug.'' zei ze beslist. Alex maakte rechtsom keer en wilde al gaan lopen. Jake hield haar tegen en pakte haar arm beet. ''Alex, we moeten bij elkaar blijven, weet je nog! Dalijk loopt er écht een of andere debiel rond en als we gaan splitsen, eindig jij dalijk nog verkracht in een of ander bosje.'' zei hij serieus. Alex keek Jake bijna boos aan. ''Bedankt, Jake. Écht gerustellend!'' riep ze nu uit. Ze had hier gemengde gevoelens over. Ergens wist ze dat Jake gelijk had. Maar toch, als het zo zou zijn, wilde ze hier écht weg. En wel nú. Alex wees achter Jake en Caine. ''HIJ STAAT DAAR!'' riep ze nu uit. Ze sloeg vlug haar hand voor haar mond. Dat had ze misschien wel ietsjes te hard gezegd. Jake zuchtte. ''Alex, ik zag net ook niks, weet je zeker dat-...'' Jake hield abrubt zijn mond. Op ongeveer 10 meter afstand stond iemand. In een zwart gewaad. Met een kap. Hij leek langzaam te bewegen. Het was Colin. Hij greens gevaarlijk. In zijn hand, onder zijn mantel, had hij zijn mobiel. Klaar om een knop in te drukken met een creepy kettingzaaggeluid. Toen hij twee meter dichterbij was gekomen, drukte hij de knop in. Een beangstigend geluid was te horen. Iets wat zich voor moest doen als de kettingzaag van Jason. Alex sloeg een gil en zelfs Jake deinsde achteruit.

James had ondertussen ook iets van een cape over zijn hoofd getrokken. Hij zou áchter het groepje verschijnen, Alsof hij opeens achter hun stond. Colin zou dan de bosjes in verdwijnen en het overlaten aan James. Hij sloop heel langzaam, met een schuimen kettingzaag die er eigenlijk best realistisch uitzag in zijn handen, op het groepje af. Zonder dat de rest het doorhad, drukte hij nu de knop in op zijn mobiel in en vloog Alex van achteren om haar nek. "DON'T ESCAPE.." Riep hij met een zware stem, hij trok Alex mee naar achteren, die al snel begon te spartelen. Maar hij zou nog niet vertellen dat hij het was. Dit was namelijk.. erg.. amuserend..
Chase glimlachtte, toen Brittany zo naar hem keek. Maar er was iets van verwarring te zien in haar ogen. "Hmm? Is er iets..?" Vroeg hij toen, Arizona zuchtte kort. Ze gluurde even naar Danny, voor een heel kort moment maar. "Zeg, zullen we verder lopen..?" Ze was nog een beetje verstijfd van de schrik, maar dat zou wel weer wegtrekken..

''ALEX KIJK UIT!'' riep Jake uit. Hij wees achter haar. Een angstaanjagend geluid van een kettingzaag was weer te horen. Maar voor Alex nog maar iets kon zeggen of doen, werd ze gegrepen. Ze ving nog net een blik op van een kettingzaag en een man in een mantel. Wacht. Een man in een mantel? Maar.. die stond net... vóór hun!!! Alex sloeg een angstkreet uit toen ze gegrepen werd. Ze begon wild te spartelen en probeerde zich uit de man zijn greep te bevrijden. Jake's hart sloeg een paar slagen over. Hij was zich te tyfus geschrokken. Hij keek naar Alex, die daar hulpeloos stond te spartelen en te gillen. Jake keek rond. Hij moest iets doen anders was Alex dalijk een paar ledematen kwijt. Hij begon steentjes te gooien richting de man. ''LAAT HAAR LOS, GESTOORDE PSYCO!'' riep hij. Hij gooide nog een paar stenen naar de man. Hij kon alleen niet zien of ze raak waren. Het was zo donker.
Danny knikte op Arizona's vraag. Hij zuchte. James had iedereen best laten schrikken. Brittany keek Chase even aan toen hij wat aan haar vroeg. Ze schudde haar hoofd. ''Nee, er is niets.'' loog ze. Ze zuchtte even en keek op toen ze zag dat Danny en Arizona begonnen te lopen. Brittany liep achter hen aan. Ze had nog steeds Chase's hand vast. En ze was niet echt van plan die nog los te laten. Althans, niet vanavond. Na een tijdje lopen, vertraagde Brittany het tempo. Ze liepen toch achter Danny en Arizona, die zouden niet eens iets merken. ''Eigenlijk... is er toch iets.'' begon Brittany nu zacht tegen Chase zonder hem aan te kijken.

"Alex.. Rustig.. Rustig.." Fluisterde James liefjes in Alex haar oor. Hij verslapte zijn greep ietsjes zodat Alex makkelijk kon gaan staan. "Alles is nep, Het geluid komt uit m'n mobiel." Stelde hij haar gerust. hij wist namelijk hoe snel Alex bang was, en soms was dat leuk om haar ermee te pesten. Maar dit ging eigenlijk best wel te ver. Hij zette haar rechtop en keek droog naar Jake. "Gozer.. waren die stenen nodig?" Hij had nog steeds dat scream masker aan, Dus Jake zag neit eens zijn gezicht, alleen een ontzettende droge stem was te horen. Hij trok zijn cape van zijn hoofd af, en deed een gek dansje, wat er komisch uitzag. "Goed, the party is over.. We gaan naar huis, Colin haalt de andere groep.." Zei james, hij zette het masker op zijn voorhoofd, en stond op het punt om Colin zijn nummer in te toetsen. Maar op dat moment.. "J-jake.. A-alex.. Draai.. Draai je niet om.." Stotterde Caine, Hij stond tegenover Alex, Jake, en James. In de verte, stond een bleke 'man', met een cape. James draaide zich met zijn domme kop aan, En lachtte kort. "Ach, dat zal Colin wel zij-" James keek opnieuw naar de man in een Cape. Wacht. Colin had een masker op. Deze gast niet. Zijn gezicht was lijkbleek.. James slikte. "Nee.. Kom, we gaan.." Zei James, hij legde een hand op Alex haar schouder, en duwde de rest voor zich uit. Zelfs james was nu bang. Toen hij zich opnieuw omdraaide, kwam de ast dichterbij. "Is something the matter, sir.. ARMER.." Zei een zware stem, James stond verstijfd. Hij gluurde naar Alex, die waarschijnlijk ook doodsbang was. "Don't move.." Zei het figuur, wat haast zweverig op hen af kwam stappen. James verroerde geen vin. "Hmm, What a nice ladie.. You have there..?" De man, wie Dexter was, hing schuin over Alex heen. Je kon letterlijk zijn warme adem op haar huid voelen nu, maar zijn gezicht was onherkenbaar. Zijn witte ogen keken opzij naar Alex, Het was net een vampier om te zien, te zien aan de tanden in zijn mond. Hij hing ook haast lustig over Alex heen. Een egoistisch lachje kwam uit zijn mond, Hij ging weer normaal staan, en keek James emotieloos aan, James scheet bijna in zijn broek, Caine had zich vastgeklampt aan Jake, en fluisterde hem elke keer toe dat ze weg moesten rennen. Maar hij had gezegd dat ze neit weg mochten rennen..
Chase merktte dat Brittany opeens langzamer begon te lopen. "Hmm, Wat is er..?" Hij stopte zelfs even, maar ging al snel weer lopen. "Wat is er dan..?" Vroeg hij, nu toch wel zelfs wat bezorgd. De twee die vooruit liepen, miste ze niet eens.

Alex stond op het punt om te huilen. Letterlijk. Ze zat zowat te hyperfentileren. Ze dacht echt dat ze dood ging. Maar toen ze James' stem hoorde keek ze achter zich. Haar mond was open gevallen en een mengeling van paniek en stomme verbazing was van haar gezicht af te lezen. ''James....?'' vroeg ze zachtjes. Ze werd los gelaten en draaide zich nu naar James toe. ''JAMES?! VERDOMME!!! JAMES, SERIEUS!!'' Ergens was ze wel opgelucht. Heel erg zelfs. Maar dat hij haar zo bang wist te maken.. ze was met stomheid geslaagd. Ze gaf 'm een duw. Maar die was niet eens zo hard. ''Ik dacht dat ik dood ging, lul!'' Ze zuchtte. Een diepe zucht. Ze was niet boos op hem. Nee. Ze was gewoon.. geschrokken. Ook Jake ontspande zich nu. ''Gast, ik dacht dat je een of andere serial killer was..'' hij gooide zijn steentjes weer op de grond. Maar toen Caine weer begon, verstijfde ook hij even. Hij staarde wat afwezig achter Alex en James. Hij voelde zijn hartslag weer in zijn keel kloppen en greep Caine bij zijn arm beet. Ze wilde het op een rennen zetten, maar ze konden de rest natuurlijk niet zomaar achterlaten. Alex keek James wantrouwend aan. ''James, ik zwéér je.. als dit weer een of ander ziek geintje is om me bang te maken dan-....'' verder kwam ze niet. Ze werd onderbroken door de stem die James' achternaam riep. Ze slikte en twijfelde geen moment toen ze dicht bij James ging staan. Wanhopig klampte ze zich vast aan zijn arm. De man kwam dichterbij. Dit keer droeg hij geen masker, dus het was geen Colin. Alex probeerde de man niet aan te kijken en hoopte dat dit allemaal een vergissing was. Dat het tóch een grapje was. De man was nu op een paar meter afstand en ze voelde zijn blik gewoon prikken. Voor ze het wist was hij bij haar. Nu moest ze hem wel aankijken. Haar ogen werden groot toen ze zag dat hij witte pupillen had. Ze piepte wat onverstaanbaars en greep James nóg steviger beet.
Brittany keek Chase serieus aan. ''Wat er is... nou... ik, eh...'' begon ze. Ze dacht even na. Hoe kon ze dit nou eens goed verwoorden. ''Dat is het juist.. ik weet niet wat er is. Ik heb het gevoel alsof ik je.. kén zegmaar.'' ze ontweek nu zijn blik. Waarschijnlijk kwam dit zo ontsettend stom over.

Dexter greens breed toen hij het gezicht van Alex zag. Eigenlijk wilde hij keihard laxhen, maar hIj moest in zijn rol blijven.. Hij sloot zijn ijskoude tengere vingers rond Alex haar kin, en dwong haar om hem aan te kijken. "Is this yours?" Hij keek haast beledigrnd naar James, ruw liet hij Alex los. Hij kon dit spelletje nog lang doorspelen.. Na Alex de stuipen op haar lijf te jagen, keek hij langzaam Caine aan, die vastgeklamt aan Jake stond. "Well, well.. Is this.. Another.. 'couple'?" Caine was zo bang dat hij zelfs niet kon blozen. "Caine Benjamin.." Caine verstijfde en piepte iets van 'laat ons met rust', maar hij was te bang om nog iets te zeggen. "Crestville." Zei Dexter nog. Caine dacht sat hij moest huilen. Maar hij zou zixh sterk houden. Alex verzamelde zijn moed, en opende zijn mond, maar er kwam niets uit. Dexter keek nu Jake aan, een angstaanjagende grijns verscheen op zijn gezicht. caine keek angstig naar hem. Maar wacht.. Die grijns..
Chase keek Brittany verward aan. "Ja tuurlijk, ik ben je kamergenoot.. Weet je dat nirt meer..?" Vroeg hij, hij snapte het niet. Ze moest hem duidelijk iets uitleggen, dat was zeker. "En tuurlijk ken je me." Voegde hij er nog aan toe mrt een zacht kneepje in haar hand.

Alex straalde doodsangsten uit. Ze keek naar de man en huiverde. Een rilling trok over haar rug toen zijn ijs koude vingers haar raakte. Ze kneep James' arm nu zowat fijn. Ze verstond niet meer wat de man zei. Ze begon te trillen. Er rolde een traan over haar wang maar ze huilde geruisloos. Al gauw liep de man verder. Er rolde nog steeds tranen over haar wangen en ze beet even op haar lip om geen gluid te maken. ''Ik wil weg.'' fluisterde ze haast onhoorbaar tegen James. Jake keek op toen de man even bij hem stopte. Hij slikte. ''W-wat moet je van ons?'' Jake was blijkbaar de enige die nog in staat was überhaubt ook maar iets uit te brengen.
Brittany schudde haar hoofd. ''Maar ik kén je helemaal niet.'' Het was alsof ze hem iets probeerde uit te leggen wat ze zelf niet begreep. Ze greep naar haar hoofd. Hoofdpijn. ''Wacht, zei je kamergenoot?'' Voor een kort moment sloot Brittany haar ogen. Alsof ze heel erg hard haar best deed om zich iets te herinneren. ''L-.... Luke? Lucas!'' zei ze nu tegen hem. ''Je naam.. Je heet Lucas, toch?'' ze leek haast blij dat ze zich dat nog herinnerde.

Dexyer bekeek Jake alsof hij een insect was. Hij greep Caine vast, en bekeek nu hem. "Jij.." Begon Dexter. Hij bekeek Caine nog eens goed, Caine keek opzij, hijdurfde hem niet aan te kijken. Hij was zo bang. Hij voelde vingers over zijn hals, de aanleidibg daf James actie ondernam. "Blijf met je poten van die kinderen af.." Dexter draaide zich om, en keek recht in James zijn ogen. James bleef 'stoer staan," Dexter greens. Hij had Caine nog syeeds bij zijn arm vast. "Ze zeggen dat vampieren nirt bestaan.." Mompelde Caine zachtjes. Dexter keeknom. "hmm?" Caone snoof. "Maar ik krijg aardige bijtneigingen van jou.." Siste Caine, hoe bang hij ook was, hih probeerde zich los te trekken Dexter liet hem los, en zocht wat in zijn zakken. "Hmm, iemabd een snoepje?" Vroeg hib plots. James zijn mond viel open toen de gast zijn cape van zijn hoofd af trok. "No.. Fucking.. Way." James Zakte zowat door de grons van opluchting. "You.. Dirty bastard.." was het enige wat James op dit momebt kon uitbrengen. Caine keek Dexter pisnijdig aan, na die arrogante, charmante blik van Dexter. "James, als. Je iets doet.. Doebet goed.." James gaf Dexter een zachte stomp. "Ik hoor echt heel boos op je te zijn.. Maar ik heb haast in mn broej gescheten.." Stamelde James. Dexter grinnikte. "Ik ook, van het lachen. Antwoorse hih droog.
Chase keek Brittany droog aan. "Lu.. Lucas?" Hij wist van niet. Mensen noemde heel vaak die naam. Maar waarom wist hij niet. "Begin jij nou ook al?" Zei hih lacherig, maar ondanks dat ging hij toch dichter bij Brittant lopen. "Heel veel mensen noemen me lucas.." Zei hij nadenkend.

Alex was blijkbaar de enige die er absoluut niet om kon lachen. Ze snikte nog zachtjes. Ze had haar rug naar de groep toe gekeerd en veegde wat mascara onder haar ogen weg. Ze had het gehad. Ze wilde terug. Ze had vanavond zowat drie keer een hartverzakking gekregen. Ze sloeg haar armen over elkaar en keek wat voor zich uit, naar het pad die ze moesten lopen om terug bij het huis aan te komen. Het kon dr niks schelen. Ze was vanavond al genoeg te pakken genomen. Zonder iets te zeggen begon ze te lopen. De enige die haar nu nog bang kon maken was Colin misschien. Of wat dieren in het bos. Maar zelfs dát kon dr nu niets meer schelen. Ze deden maar.
Jake begon nu ook breed te grijnzen. Hij gaf Dexter een klein schouder klopje. ''Eerlijk is eerlijk, petje af.'' Zelf stond Jake ook nog een beetje te shaken.
Brittany snapte niet goed wat Chase met die opmerking bedoelde. Ze lachte er maar wat schaapachtig om. Er viel een kleine stilte. ''Dus, Lucas... wij delen een kamer he. En voor hoelang al?'' Brittany had echt geen besef van tijd. Het was al een wonder dat ze zich überhaubt wist te herinneren dat ze hier zat, in het huis.

"wat een ontsettende klootzak ben jij toch ook he Dexter.." zei Caine, James keek al lang niet meer naar het groepje, hij was achter Alex aangerend. "Alex.. Wacht.. Ik mort je wat vragen.." Zei hij plots, maar hij gin helemaal niets vragen. Hij trok Alex zachtjes aan haar arm naar zich toe, en keek haar aan. Hij veegde wat tranen o de haar ogen vandaan, en drukte haar tegen zich aan. "Het spijt me dat het zo uit de hand is gelopen. In return.." Hih dacht na. "I'll do anything you say." Hij probeerde weer oogcontact te maken met Alex.
Dexter greens om de opmerking van Jake. "Veel oefening en een lelijke rotkop helpt erg mee." Zei hij, hij veegde zijn donkere ogen wat weg en streek zijn haren plat zodat hij wat minder 'beestachtig' er uit zag. Caine sxhuddezij. Hoofd. "Wacht maar." Zei hij met eenkort grijnsje.
((ik doe Chase en britt morgen..))

Alex luisterde niet toen James haar riep. Ze bleef stug doorlopen. Toen hij haar bij haar arm beet pakte trok ze zich los, maar al gauw werd ze tegen hem aangedrukt. Ze bleef even staan. Zacht sloeg ze met haar vuist tegen zijn borst aan. ''Ik haat je...'' zei ze zacht terwijl ze naar zijn borst bleef staren. Ze was echt klaar na vanavond. Ze wilde alleen nog maar naar huis. En het kon haar niet schelen of ze nog een 'afterparty' gingen houden daar, maar Alex zou niet meedoen. Alex staarde even naar haar handen. Ze zuchte zachtjes. ''Nee.... ik haat je niet.'' gaf ze toen toe. Hoe kon ze James nou haten. Zelfs al zou ze het willen kon ze het nog niet. Hij betekende gewoon te veel voor haar. Ze liet haar voorhoofd tegen zijn borst aan rusten. Ze was al ietsjes rustiger geworden. En huilen moest ze ook al niet meer. Ze keek even op toen hij begon over wat hij 'terug' zou doen voor haar. ''Anything I say, huh...'' Ze dacht na. ''I'll keep that in mind.'' zei ze toen en ze kon al weer een beetje glimlachen.
Jake grinnikte toen hij James zo na riep. ''Dude.. dat was echt geniaal. Je hebt zelfs een begeleider laten schrikken.'' Jake was duidelijk onder de indruk geweest. Ookal was hij zelf ook super bang geweest.

Dexter laxhtre kort, en stak een sigaretje op. "Reken er maar op dat dit nirt de laatste keer is dat het gebeurd." zei hij tijdens het opsteken, hij stopte zojn aansteker weer weg. "Laten we gaan, voordat er een paar in hun broek schijten.." Zei Dexter lacherig, hij stapte vooruit. Zelfs zonder cape over zijn hoofd getrokken was hij nog eng.
James lachtte stilletjes. "Dat weet ik, Alex." Hij streek door haar haren, en stak toen zijn arm door die van haar. "Wij houden onze eogen afterparty wel." Hij seinde de groep day ze moesten komen.
Chase keek Brittany alleen maar droog aan. Hij besloot er niet op in te gaan. "Euhm, twee maanden ofzo..? In ieder geval heel lang.." Chase begreep er niets van. Of toch.. Wacht.. Had Danny niet gezegd dat ze het moeilijk had met het onthouden van dingen..? Ja, hij wist het zeker. Dus hij kon jet Brittany niet kwalijk nemen, en dat had hij zowiso niet gedaan.

Alex glimlachte zwakjes. Ze keek James kort aan. Hun 'eigen' afterparty. Wat bedoelde hij daar precies mee? Ze zou iniedergeval hun 'afspraak' over dat hij alles zou doen wat ze zou zeggen in haar achterhoofd houden. Ze grinnikte kort. Ze dacht even aan vorrig jaar. Toen ze allebij een beetje dronken waren geworden. Alex iets meer dan James xd Dat was op de kamer van Gracie. Gracie... Meteen verdween Alex' glimlach. Maar ze dwong zichzelf om niet triest te kijken. Ookal was het moeilijk. Ze stak haar arm door die van James en legde haar hoofd op zijn schouder. Samen liepen ze weer naar de groep waar inmiddels ook Colin bij was komen staan. Hij had zijn masker afgedaan maar zijn cape nog om. Zelf was hij zo'n angsthaas geweest dat hij zich had verstopt achter een boom toen Dexter de groep het stuipen op het lijf joeg.
Brittany keek Chase ongelovig aan. ''Twee.. maanden?'' herhaalde ze zijn woorden. Dat kon niet. Het voelde eerder lijk twee dagen. ''Maar.. dat kan niet.'' Ze keek voor zich uit. Dit was gewoon stressent. Ze dacht dat ze gek werd. Waarom kon ze zich niks meer herinneren. Ze voelde zich leeg. ''Ik ken je nog maar net en... en gister.. gister kwam je intrekken bij mij op de kamer.. en je tekende iets op de muur.. het was nog niet af..'' begon ze nu op te sommen. Ze was al blij dat ze die dingen kon herinneren. Ookal was de tekening op de muur allang af.

"Britt.. Die tekening heb ik vier weken geleden al afgemaakt." Hij zuchtte kort. "Het maakt niet uit. We hebben genoeg tijd om elkaar te leren kennen." Zei Chase met een glimlachje. Even dacht hij na, het was meer aarzelen. Zijn vingers gleden uit die van Britt, en sloot langzaam om haar middel. "Kom, we zijn er bijna.." Zei hij, om enige spanning uit de lucht te houden.

((topic uit i guess?))

((eh.. oki xd))