weird sounds.

Korosu keek Alisa niet begrijpend aan. Maar voordat hij kon vragen waarom, voelde hij haar zachte vingers over zijn wang, en nek strelen. Het wekte een rilling op, die door zijn hele lichaam ging. Nadat Alisa voorover was gebogen, en zachtjes in zijn oor had gefluisterd, leek er bijna een glimlachje op zijn gezicht te verschijnen. Maar, je moest wel heel goed kijken om een glimlach van zijn gezicht af te lezen. Hij boog iets voorover, naar de zijkant van haar rechterkant van haar gezicht, en drukte eerst aarzelend een kus op haar slaap, maar na een poging om alles aan de kant te zetten, drukte hij een kus in haar nek. Ze voelde warm aan. Ze.. ze ging hem niet aangeven..? Maar.. Dat betekende dat ze corrupt was. "Hiervoor kan je je baan verliezen." Zei Korosu, zijn gezicht stond haast streng. Hij had zijn vingers zachtjes om haar kin gesloten, en met zijn hoofd gekanteld naar rechts keek hij haar aan. Kon het haar wel wat schelen? Blijkbaar niet. Misschien was liefde dan tóch blind. Het voelde nog steeds raar. Je zwakte blootgeven aan een ander. Het paste niet in Korosu zijn gewoonlijke leven. Maar misschien moest hij die kille Korosu gewoon aan de kant zetten. En weer die Tenshi worden, die hij echt was. En al die gedachtes. Die nu door zijn hoofd vlogen. Hij wilde er niet aan denken. Hij drukte zijn lippen zacht op die van Alisa, en sloot kort zijn ogen. Hij wilde niet van iemand houden. Maar Alisa maakte het hem verdomd moeilijk.

Alisa greens toen Korosu begon over haar baan. Haar grijns leek haast... speels. Of toch meer sassy. Ze bekeek Korosu kort voordat ze weer wat ging zeggen. ''Volgens mij ben jij anders ook nu je baan aan het verliezen..'' zei ze terug. Ze sloot haar ogen voor een moment met een klein glimlachje. Maar maakte het wat uit dan? Niemand hoefde hier achter te komen. Het zou tussen hen blijven. Als ze Korosu kon vertrouwend dan ten minste. Ze greens kort bij dat idee. Een moordenaar vertrouwen. Hoe kon ze. Maar vanavond was Korosu geen moordenaar. Nee, hij was ook gewoon een mens. Eentje die hoofd op hol had gebracht de afgelopen 3 jaar. Korosu's vingers sloten om haar kin. Ze durfde hem niet direct aan te kijken. Wacht. Alisa die iets niet durfde? Ze kon nog net moeizaam slikken toen Korosu dichterbij kwam. Ze sloot haar ogen langzaam en wachtte tot zijn lippen de haare zouden gaan raken. Voorzichtig, alsof hij breekbaar was, kuste ze hem terug. Haar hand gleed van zijn schouder af, langs zijn arm naar beneden. Haar vingers gleden zacht over zijn hand heen. Ergens vroeg ze zich af of ze dit allemaal wel zo serieus moest nemen. Of het niet alsnog een grapje was. Om haar te misleiden zodat ze hem niet zou aangeven. Want als dat zo was, had Korosu inderdaad gewonnen. Dan was hij misschien toch beter in 'spelletjes' spelen dan Alisa dacht. Haar vingers gleden een voor een in die van hem en ze drukte nog een lange kus op zijn lippen. Ze hoopte ergens dat dit niet het geval was. En dat hij het toch meende. Zelf al zou hij het niet menen, ze wilde het niet weten. Dan zou ze willen dat hij het fakete.. voor haar. Al was het maar alleen voor nu.

Korosu had nog geglimlacht om wat Alisa had gezegd. Een zwakke glimlach. maar ze had gelijk, hij was inderdaad zijn 'baan' aan het verliezen, aan het feit dat hij verliefd aan het worden was. Op iemand die hem eigenlijk moet aangeven. Iemand die hij eigenlijk zou moeten haten. Hij had zijn ogen gesloten, ergens aarzelde hij over. En als Korosu aarzelde, dan was er zeker iets aan de hand. Hij stopte de kus, en keek Alisa nog met gekanteld hoofd aan. Uiteindelijk ging hij er toch voor. Hij moest het laten gaan. Gewoon laten vallen, wat had hij te verliezen. Hij was toch al rot van binnen. Opnieuw kuste Korosu haar. Maar dit keer hield hij de kus aan. Heel even wachtte hij. Was dit niet... Ontzettend fout..? Die gedachte was al een paar keer door hem heen gegaan. "Fuck it.." FLuisterde hij, en de kus die zo veel voor hem betekende, liet hij zeer langzaam over gaan in een zoen. Hij hoopte alleen.. Dat Alisa het zou toelaten. Toeaten, ironisch. Hij was haar nog steeds aan het behandelen als een politieagente. Iets waar hij mee moest stoppen.

Alisa kon nauwelijks een grijns onderdrukken toen ze zijn tong voelde (xd). Ze aarzelde dan ook geen moment toen ze hem terug zoende. Dit had ze al voor een lange tijd willen doen. Ze had er best vaak over gefantaseerd. Maar had het dan weer lachend weggewuifd. Alsof het nooit zou gebeuren. Nog in geen miljoen jaar. En moest je nu toch eens kijken. Daar stonden ze dan. Bijna tegen elkaar aan geplakt. Alisa verhoogde het 'tempo' van de zoen een beetje. Ze drukte zich nog wat extra dicht tegen hem aan. Ze kon nu gewoon zijn hart voelen kloppen. En vreemd genoeg klopte deze best snel. Was hij zenuwachtig? Alisa pakte Korosu's hand weer beet en plaatste deze op haar eigen heup. Daarna streek ze nog kort met haar vingers over zijn hand heen voor ze deze weer los liet. De zoen was nog steeds niet gestopt. En ergens hoopte ze dat dat ook nog lang niet ging gebeuren. Ze ging wel heel erg op in de zoen. Of eigenlijk in hem zelf. Maar het was oké, toch? Voor nu dan.

Korosu hield Alisa tegen zich aan. Alisa vond het niet erg. In tegendeel. Hij wilde zijn andere hand op haar wang leggen, maar werd herrinerd aan de handboeien. Het kon hem eigenlijk niets schelen ook. In plaats daarvan gleden zijn vingers in die van haar, Ook van hem hoefde dit niet te stoppen. En Alisa was niet de enige die er in op ging. Korosu leunde iets naar voren, en zoende haar loom terug. Na een tijdje bouwde hij het langzaam af, en stopte uiteindelijk. Voor het eerst voor een lange tijd liet zijn gezicht een lieve glimlach zien. Bijna charmant. "Oké, je hebt me..." Zei hij zachtjes in haar oor, en grinnikte kort Hij bleek dan tóch nog een hart te hebben..

Alisa greens toen Korosu dat zei. Ze zag zelfs een glimlach. Een échte. Ze had Korosu nog nooit zo'n glimlach zien produceren. Het was bijna... verleidelijk. Ze keek kort weg toen ze daaraan dacht. Bij die gedachte greens ze onopvallend. Verleidelijk.. Korosu.. Ze bekeek zijn gezicht weer. Hij was eigenlijk best.. knap. Ja zo kon je het wel noemen. Ze ging met haar geboeide hand langzaam haar broekzak in. Toen ze haar hand weer eruit haalde hield ze een klein, zilver sleuteltje omhoog. Die ze tussen haar duim en wijsvinger hield. Ze keek van het sleuteltje naar Korosu. ''Still wanna continue this.. game?'' zei ze nu met een scheef grijnsje. Ze keek weer naar de sleutel. Hij zat al die tijd al in haar broekzak. Ergens vroeg ze zich af of Korosu de benen zou nemen zodra ze hem los maakte. Bij die gedachte glimlachte ze weer. Bijna triest. Als dat zo was, was ze zelf echt een triest persoon. Triest om ook maar te denken dat Korosu veranderd was. Hoe kon ze. Ergens had ze spijt dat ze het sleuteltje te voor schijn had gehaald. Want ze wist vrijwel zeker dat hij weg zou lopen.

Korosu keek haast verwonderd naar het sleuteltje. "Je.. je hat het ald ie tijd al in je zak..?" Hij greens lichtjes, onopvallend. "Would be a shame if i won't.." Zei hij, hij streek wat haren uit Alisa haar gezicht. Hij kon nu een keuze maken. of hij rende weg, en keerde nooit meer terug. Of.. Hij bleef bij Alisa. voor altijd. Hij wilde niet wegrennen, al zou hij kunnen. Het was een gek idee, Alisa bleef toch een politieagente. Zij kon hem net zo goed bedriegen als dat hij zou kunnen doen. Dus dat betekende dat ze gelijk stonden, dat het puur om vertrouwen ging. Korosu was niet van plan om weg te gaan. Nee, hij zou hier blijven. Blijven totdat Alisa wilde dat hij weg zou gaan. Dan pas zou hij gaan. Weliswaar zou hij wraak nemen, maar zelfs daar was hij niet zeker over. Wat als.. Alisa hem zou bedriegen..? Dan.. Daar wilde hij niet over nadenken. Zodra Alisa zijn handboeien had losgemaakt, wreef hij over zijn pols. "Het werd eens tijd.." Zei hij, met een haast verleidelijke, en schuine glimlach deed hij een stap naar voren. Zijn armen sloeg hij langzaam om haar middel, en hij rustte zijn voorhoofd lichtjes op die van haar. "Ik ga pas weg, als jij dat wilt." Zei hij, en na die zin drukte hij een korte kus op haar lippen.

Alisa greens net zo verleidelijk terug. ''Oh, ik vond het anders best leuk..'' zei ze bedoelend op die handboeien. Ze gooide de handboeien ergens op de grond en het sleuteltje er naast. Het kon haar ook allemaal niet meer schelen. Nu even niet. Ze voelde Korosu's armen om zich heen en sloot haar eigen armen om zijn nek. Ze drukte zich zachtjes tegen hem aan en kwam met haar gezicht wat dichterbij. Kort sloot ze haar ogen en even snuifde ze stiekem wat van zijn geur op. Hij was zo dicht bij~ Ze voelde zijn lippen op de haare en rilde even. Ze kuste hem terug, vrij gepassioneerd. Maar na zijn zin stopte ze even. Ze greens breed uit. ''In dat geval mag je nog wel even blijven.'' zei ze zacht. Ze trok het elastiekje uit haar haren waarna ze het even heen en weer schudde. Daarna duwde ze Korosu weer tegen de boom aan. Het gebeurde allemaal vrij snel. ''Je hebt zo juist de gevaarlijkste keuze van je leven gemaakt, Korosu..'' zei ze in zijn oor. Ze begon te grijnzen terwijl ze nadacht over wat ze zei. Ze boog zich naar zijn nek toe en kuste deze kort. En nog een keer. Haar hand ruste aan de andere kant van zijn nek terwijl ze hem langzaam een zuigzoen gaf. Hij proefde zelfs lekker (xd!!).

Een haast ondeugende, lichte grijns verscheen op Korosu zijn gezicht. Hij moest toegeven, Alisa was niet.. verkeerd. Al snel stond hij weer tegend de boom, met Alisa haar armen om zijn nek. Het was nog steeds moeilijk voor hem, die zwakte tonen. Maar nu maakte dat neit uit. Want zodra hij haar lippen in zijn nek voelde, Was hij compleet verloren. Hij ging met een hand door haar haren, en uit een reflex hief hij zijn kin op. Met een grijnsje beet hij op zijn lip tijdens de zuigzoen die Alisa bij hem in zijn nek zette. Zijn vingers gleden haast stiekem over haar rug naar beneden, en rustte ze daar op haar onderrug. "Ik wist niet dat verliefd zijn zo leuk kon zijn.." Zei Korosu met een grijnsje, Maar het was zeker waar wat hij zei. Alisa was leuk. En hij hoopte.. Dat dat ook wederzijds was.

Alisa liet haar tong langzaam over zijn huid heen glijden. Korosu hief zijn kin op en ze voelde zijn hand door haar haren heen. Ze greens lichtjes. Hij vond het weldegelijk 'leuk'. Ze voelde hoe Korosu's handen langzaam over haar rug naar beneden gleden. Dit gevoel was zo.. raar. Maar ook ook fijn. Het was niet echt uit te leggen. Ze had haar ogen gesloten en drukte nog een kusje in zijn nek. Bij Korosu's woorden hief ze haar hoofd een klein stukje op. Weer rijkte ze naar zijn oor. ''Ow maar het kan nog veel leuker worden..'' zei ze haast uitdagend. Ze speelde met vuur. En dat wist ze dondersgoed. Haar handen gleden over zijn borst naar zijn nek en ze drukte langzaam een kus op zijn lippen waarna er nog eentje volgde. Zachtjes beet ze op zijn lip. Haar ademhaling was lichtjes toegenomen. Ook zij leek er haast van te genieten. Bij dat idee kon ze een grijns niet meer onderdrukken. Misschien was dat ook wel zo. Maar ondanks alles bleef er nog steeds iets in haar achterhoofd hangen: Oliver. Ze wilde er niet aan denken maar toch bleef hij telkens weer in haar hoofd rond spoken. Ze moest het los laten. Het was klaar, over. Hij had het min of meer zelf aangegeven. En daarbij kon ze hem niet dwingen om van haar te houden. Maar voor nu had ze Korosu.