It starts here

Het was nog donker buiten toen de wekker af ging. Vandaag zou de school weer beginnen, na die 6 weken lang vakantie. De eerste dag. Het klonk als een nachtmerrie in de oren van Abigail. Met luid gemompelend drukte ze nog eens op haar wekker. Het duurde niet lang of de deur van haar slaapkamer ging openen. Abigail legde haar kussen op haar hoofd en probeerde weer om in slaap te komen. Mitch die aan het einde van haar matras lag schoot overeind. 2 paar voetstappen kwamen steeds dichterbij. ''Wakker worden!'' Schreeuwde de tweeling luid. Abigail gromde, ''Laat me slapen!'' Mompelde ze chagerijnig. ''Je moet eruit, het is half 8!'' Abigail schoot in één keer overeind. ''Half 8!'' Riep ze. Zo snel als ze kon sprong ze haar bed uit, zo snel dat Mitch er van schoot en begon te blaffen. ''Ow, ik moet opschieten!'' Riep ze tegen de tweeling. Ze pakte wat kleren bij elkaar die ze neer had gelegt op een stoel en haasten zich de badkamer in om zich te wassen, aan te kleden en zich op te maken.

Ondertussen in de villa van Loran. Was Loran al aan het ontbijten. Hij was al aangekleed, de rijkeluis jongen zag er goed uit. Hij had veel merkkleding aan maar toch ook nog een wit blousje. Een piep klonk onder de tafel waarna weer een piep volgde. Met een boterham in zijn mond keek hij onder de tafel, zijn hond Beau was op een piepspeeltje aan het kauwen. ''Moet dat zo vroeg?'' vroeg hij aan Beau alsof hij kon praten. Beau keek op en begon te kwispelen. Hij dook onder de tafel vandaan en begon te springen en te blaffen. ''Jaja, we gaan zo..'' Mompelde hij en propte zijn boterham in zijn mond. Hij trok zijn schoenen aan en liep naar de belichten gang. ''Ik ga!'' Riep hij naar boven. ''Is goed schat! Veel plezier!'' Riep zijn moeder terug. Zijn vader was allang naar zijn werk. Nadat hij zijn jas had aangedaan liep hij met Beau naar buiten. ''Nou rennen!'' beviel hij de hond. Maar Beau bleef braaf naast Loran lopen. Het was echt een pracht hond om te zien, ook heel stoer. Maar soms was het echt een angsthaas, al zou je dat niet zeggen van Beau aangezien hij groot gebouwd was.

De deur van Bryson's kamer vloog zowat open. ''YO BRO! OPSTAAAAAN'' werd er luid geroepen. Wat protesterend gemompel over dat het zachter moest was te horen vanuit de slaapkamer van Brysons vader. Langzaam opende hij zijn ogen en direct gaapte hij. ''Hmwah? wat is er, waarom gil je zo?!'' mompelde hij geïrriteerd naar zijn zusje. Taylor grinnikte en liet zich op Brysons bed vallen. ''vandaag is de 'grote' dag, broertje..'' zei ze met een breede grijns op haar gezicht. Zij had er blijkbaar veel meer zin in dan hij xD Bryson mompelde wat onverstaanbaars en rekte zich even uit. Adin was in de deuropening verschenen. ''Taylor, wat is er aan de hand?'' vroeg ze slaperig. Taylor schudde lachend haar hoofd. ''Ik maak Bryson wakker, want naar zijn wekker luisterd ie niet..''

In het huis van de Parkers was Alex de eerste die op was. Ze had ze hele nacht zowat wakker gelegen. Ze kón gewoon niet slapen. Ze had er zo veel zin in. Behendig stapte ze uit bed en liep naar haar kamerdeur. Ze zou alles heel snel doen vandaag. Speed douchen, aankleden en ontbijten. Ze wilde snel naar school, en dat zei heel wat. Toen ze haar kamerdeur opende schrok ze zich dood. Liam stond vlak voor haar. Wat geschrokke dijnsde ze achteruit. ''L-liam.. goedemorgen..'' stamelde ze zacht. Liam had een speelse grijns op zijn gezicht. ''hey..'' zei hij kort en hij liet zijn blik even over Alex glijden. Het maakte dat Alex zich ongemakkelijk voelde. Ze slikte. Ze durfde niet zo goed langs hem de kamer uit te lopen, wie weet wat hij zou gaan doen.

Een bed stond bezet in de ietwat rommelige kamer van een jongen, die zo zijn eerste schooldag zou beleven. "Cameron! Rotte slaapkop, het is half negen, Je moet al op school zitten!" Riep een meisjesstem, een stem van een meisje met fel gekleurd haar. "Laat me slapen hmpfhh.. WAT?" Met een plofkop schoot de jongen genaamd Cameron omhoog. Bijna beduust keek hij het meisje aan. "Half negen! Verdomme!" Schhold Cameron, Hij sprong haastig uit bed waardoor hij struikelde over wat leerboeken. Het meisje zuchtte even en keek toe. "Als je kleine zusje adviseer ik je om je kamer op te ruimen." Zei zijn zusje zacht. "Charlie, je krijgt twee tellen" Zei Cameron toen hij weer op beide voeten stond. Charlie greens, maar wist niet hoe snnel ze weg moest zijn toen ze het chagerijnige gezicht van haar broer zag. Goedzo.. Fluisterde Cameron, Hij kreep zijn borstel van zijn nachtkastje en begon snel zijn haar te kammen. "Ben weg!" Hoorde je Charlie roepen, Zij hoefde pas negen uur te beginnen. En Collin, het kleinere broertje van Cameron, moest ook pas om negen uur beginnen. Met een diepe zucht hees Cameron zich in een skinny, en maakte xichzelf klaar. Vandaag zoou zijn haar ongestijld de dag moeten doormaken.. Met haast sprong hij zijn fiets op, en fietste als een gek richting school. Hij moest en zou het halen..

Sanna daarintegen zat met wijd open ogen op het schoolplei. Vannacht had ze slecht geslapen, al wist ze niet waarom. In de verte zag ze Cameron aankomen, een zucht ontsnapte uit haar mond. Ze mocht die kerel niet, Aangezien hij net wat anders was dan de rest. Waarom had hij zo'n haast? Omdat hij zo te laat was? Een grijns sierde Sanna's gezicht. Zij was nooit te laat, nee, want zij werd altijd gebracht. Het voelde zo heerlijk om geld te hebben.

((zullen we btw in deze volgorde posten: Nicole, Francis, Jenni..?))

(( Is goed francis))

Abigail sprong snel onder de douche maar was al binnen 5 minuten klaar. Snel deed ze haar skinny jeans, shirt en vest aan en kamde vervolgens haar haren. Het was niet echt bepaald slim geweest om zou laat op te staan, waarom moest precies vandaag de school weer beginnen. Het was echt iets waar ze een hekel aan had. Ze deed haar macara en oogpotlood op en rende terug naar haar kamer. Mitch Had haar tas beet en sleurde die naar de gang. Ze glimlachtte en pakte de tas aan. ''Dankje,'' Zei ze tegen hem en rende naar beneden. Waar haar Pleegmoeder stond met de tweeling. ''Wij gaan.'' Zei ze met een glimlach waarvan je spontaan chagerijnig van werd. Ze knikte en gaf de tweeling snel een kus en pakte daarna haar boterham van de aanrecht. En rende terug naar de gang om haar schoenen aan te doen, maar doordat ze ook nog een boterham in haar mond had ging dat niet zo makkelijk. ''Hé, eten we tegenwoodig niet meer fatsoenlijk aan de tafel!'' Riep haar Pleegvader. ''Vandaag niet pap!'' Riep ze terug met een boterham in haar mond, waardoor de woorden er wat raar uitkwamen. Ze liep snel weer terug naar de keuken en drukte een kus tegen de wang van haar pleegvader en haasten zich weer naar de voordeur. Mitch stond daar al met een riem in zijn mond. Abigail Grinnikte en pakte deze aan. ''Ik ben weg!'' Riep ze en ging de steeg in. Ze sloot de deur toen Mitch de steeg uit rende en rende er vervolgens achteraan. Dit zou een snel rondje worden maar toch. Mitch moest toch plassen.

Ondertussen was Loran klaar met het uitlaten van Beau en wandelde op zijn dooie gemakkie terug naar huis. Zijn moeder was aan het ontbijten toen hij de deur openen deed. ''Morgen,'' Zei hij tegen zijn moeder toen hij de riem ophangde aan de kapstok. Beau liep rustig de woonkamer in en ging in zijn mand liggen. ''Morgen lieverd.'' zei zijn moeder. ''Wil je dadelijk mee rijden of ga je met de scooter?'' ''Ik rij wel mee,'' Zei hij rustig. ''Oke, ik zal James je later weer op laten pikken, hoe laat ben je uit?'' ''15.30 mam.'' ''Goed, dan haald James je wel op.'' ''Oke.'' Zei Loran en pakte zijn tas en propte zijn boeken er in. Het duurde niet lang of James reed het erf op met de spierwitte limo. Dat had je als je moeder wereld beroemd model was. Rustig slofte hij zijn moeder achterna die weg trippelde op haar pumps die klakkende geluiden maakte. Dat geluid irriteerde Loran soms erg, maar hij zei er niets van. Hij stapte in en even later reden ze het erf af met de limo naar school toe, waar James hem zou afzetten.

(( moet slapen, post morgen weer ))

"TAYLOR... ROT OP!" riep Bryson geirriteerd toen Taylor bovenop hem ging zitten. Taylor schoot in de lach. "nee, ik wil je knuffelen.." loog ze op een vreselijk sarcastisch toon. Ze trok er een heel ontschuldig gezicht bij maar daar trapte Bryson niet in. "Ik stik zo wat, dikzak.." zei Bryson terwijl hij Taylor met een klein grijnsje van zich af duwde. Uiteindelijk stapte Taylor van Bryson af en liep naar de deur toe. "je hebt 5 minuten om in de badkamer te zijn, anders ga ik.." zei ze nog voor ze zijn kamer uitliep. Bryson zuchtte hoorbaar. Hij staarde wat naar het plafond. Maandag.. een nieuwe schooldag, chillen met vrienden en werken, wist hij. Een vrij relaxte dag dus. Langzaam liet Bryson zich uit zijn bed glijden. Opstaan was een van de dingen waar hij dus zo niet goed in was.

"ey Liam, heb jij mijn iPod gezien?" klonk het ineens. Gracie was er bij gekomen. Haar blauwe haar zat nog lekker wild van het slapen. Vragend keek ze van Alex naar Liam. Liam schuurde zijn blik los van Alex en richtte zich nu op Gracie. Hij zuchte even en schudde zijn hoofd. Alex greep haar kans: ze glipte behendig langs Liam en verdween de badkamer in. Vlug draaide ze de deur op slot. Ze kreeg echt de kriebels van Liam. Voorzichtig legde ze een hand op haar bovenborst. Haar hart klopte nogal snel. Hij maakte haar zelfs bang. Die blik in zijn ogen. Het was de zelfde geweest als die ene keer. Vlug draaide Alex de douche kraan aan. Ze wilde daar helemaal niet aan denken! Vandaag zou leuk worden. Ze forceerde even een glimlach op haar gezicht en stapte uiteindelijk de douche in.

Bijna geirriteerd gooide Cameron zijn fiets tegen de rest aan,m waardoor het hele zooitje omviel met een domino effect. "Ohnee!" Riep hij haast hopeloos, Waarom was hij ook altijd zo klunzig. Hij zuchtte diep maar liet uiteindelijk de rij fietsen op de grond liggen. "Moeilijk he, Fietds neerzetten!" Hoorde je Sanna met een spottende lach roepen. "Bek houden snob, ga in je geld zwemmen maar val mij nniet lastig" Siste Cameron, Hij duwde Sanna aan de kant, en keek haar aan met een vernietigennde bik. Even zuchtte Cameron, Daarna vreens hij. Ltrouwens.. Ik heb van Loran gehoord dat hjij een date met je wilt" Loog Cameron, Ja, ook hij kon best vals zijn. "W-wat? Echt?" Riep ze toen, Cameron haalde zijn schouders op. "Veel geluk" Wierp Cameron haar nog toe. Een bijna hoopvolle glimlach sierde Sanna's gezicht. Ze had stiekem een oogje gehad op Loran vorig jaar, en stiekem nu nog ook. En vandaag zou. Ze hem weer voor het eerst zien. Snel streek ze haar haren plat, Oke, vandaag mocht ze niet stressen, maar het ging gewoon automatisch! Wat gespannen, en met opgeheven kin liep ze het schoolgebouw in. Een date met Loran? Ze zou er een moord voor doen.

Abigail minderde vaart toen ze de steeg uit kwam, Mitch blafte luid,Mitch was een vrolijke hond om te zien. Abigail lachtte toen ze hem zag op springen toen er een fietser langs kwam. "Kom Mitch, als je nog een rondje in het park lopen moet je nu echt mee komen." Mitch kwispelde en liep alweer vooruit. Het duurde ongeveer 10 minuten om het rondje te lopen. Ze liep uiteindelijk weer de steeg in. Haar pleegvader was allang weg, dat was best logische als hij moest werken. Ze droogde de natte haren van Mitch droog. "Braaf, zal je op het huis passen als ik weg ben?" Vroeg ze aan Mitch, die kwispelde en op het kleed ging liggen. Abigail glimlachte en gsf hem nog een aai voordat ze haar tas pakte en naar buiten ging. Ze draaide de deur op slot en liep naar haar fiets toe. Ze keek even op haar mobiel, als ze stevig door zou fietsen zou ze het nog halen. Ze zuchte toen ze zag dat haar ketting er af lag. Ze zuchtte en keerde haar fiets om. Ze had dit wel vaker gedaan. Ze veegde haar handen af op haar zwarte skinnyjeans. Ook ontstond er een zwarte veeg op haar wang. Vandaag zat het echt niet aangezien haar band ook nog eens lek was. "Fijn, echt super de eerste dag en dan al te laat, super." Mompelde ze. Ze zuchtte en begon maar naar school toe te lopen.

Loran zuchtte toen de school in zicht kwam, hij had hier dus echt geen zin in, hopelijk was die sanne hem een beetje vergeten want hij had echt geen zin in een stalker, net als vorig jaar, ook al was ze rijk, hij mocht haar gewoon niet, ze was niet lelijk maar zij was zijn type niet. De limosine stopte. "We zijn er meneer," "Dankje james," zei hij met een glimlach. Hij drukte een kus op de wang van zijn moeder en ging de limosine uit. Met een diepe zucht en zijn tas in zijn handen liep hij het schoolplein op. Zoekend keek hij om zich heen, hij keek of hij zijn vrienden kon vinden, zouden die ook zo bruin zijn als hij en hadden hun wel een leuke vakantie gehad.

Niet veel later kwam Bryson de badkamer uitgelopen. Hij trok zijn shirt nét over zijn hoofd en had zijn handoek in een prop onder zijn armen. Taylor keek hem gapend aan. Zij moest pas veel later dan hem beginnen. ''hé hé, dat duurde lang..'' loog ze met een breede grijns op haar gezicht. Bryson had heel snel gedoucht. Hij was best wel laat. ''Ja ja..'' mompelde Bryson wat geïrriteerd. Brysons vader kwam de slaapkamer uit. ''Zo, moet jij niet eens opschieten, jongenman..'' zei hij bijna zakelijk. Bryson zuchtte luid. Hij had dus zo geen zin in deze discussie. Hij bromde wat en haaste zich naar zijn kamer om zijn rugtas te pakken. ''Zoek je dit?'' klonk een stem plots achter hem. Het was Adin. Ze glimlachte vriendelijk naar hem en hield Bryson zijn tas voor. ''ik heb het gat gemaakt dat erin zat..'' zei ze. Brsyon keek wat verwarrend naar de tas. Eigenlijk mocht hij Adin niet echt. Hij had altijd het gevoel dat ze probeerde zijn moeder te zijn. Maar dit was een zeer vriendelijk gebaar van dr geweest. Hij greens uiteindelijk. ''thanks..'' zei hij en hij nam de tas over waarna hij vlug naar de trap liep en naar de woonkamer rende.


''Ook goedenmorgen, Alexandra..'' klonk een bijna kille stem vanuit de woonkamer. Alex keek op. Ze had Linsey niet eens opgemerkt. Ze stopte een boterham in haar mond en keek Linsey vragend aan. ''goedemorgen..'' zei ze uiteindleijk. ''praat niet met volle mond! Waar zijn je manieren gebleven..?'' Alex keek bijna schuldig naar haar boterham. Ze slikte vlug haar ontbijt door. ''eh sorry, het spijt me..'' zei ze zacht. Ze wist dondersgoed dat ze helemaal geen spijt moest hebben, dat Linsey geen recht had om haar zo af te blaffen en te commanderen. Maar Alex had geen zin in ruzie. Ze luisterde gewoon naar Linsey. Uiteindelijk stond ze op en haalde haar tas van de tafel die ze over haar schouder wierp. ''Ik ga, tot vanmiddag..'' zei ze met een geforceerde glimlach. Een wat afkeurend gesnoof was te horen vanuit de woonkamer. ''Doe de groetjes aan papa, als je hem, eh... als U hem nog spreekt..'' daar had ze zich nog mooi uit weten te redden. Linsey had altijd per se gewild dat ze aangesproken werd met U. Alex snapte eigenlijk niet waarom, maar ze durfde het nooit te vragen. En Gracie had zoiezo altijd schijt aan Linsey. Wie dacht ze wel niet wie ze was. Haar moeder?! De enige die haar met 'je' of 'jou' mochten aanspreken waren haar vader en Liam. Liam was echt het lievelingetje van Linsey. Maar ach, het was ook haar enige zoon. Zonder verder nog iets te zeggen liep Alex naar de kapstok. Ze trok haar jas aan en verdween door de deur naar buiten..

Cameron merktte Logan in de verte op. Hij hief zijn hand op en glimlachtte vriendelijk bedoeld naar hem, Na even aarzelen stapte hij op hem af. "Eey Logan, leuke vakantie gehad?" Vroeg Cameron en keek Logan onderzoekend aan. Hij had een aardig kleurtje. "Waar ben je geweest?" Vroeg hij nu met een vriendelijke lach. Even wierp hij een blik op de ingang. "Je stalker is al binnen" Zei Cameron met een schuin grijnsje. "Ben je er al van af?" Vroeg hij nu, Cameron had altijd veel te veel vragen als de vakantie net om was. Hij krabde even op zijn achterhoofd en een korte zucht ontsnapte uit zijn mond. "Ze is vervelend." Stelde hij vast toen hij Loran weer droogjes aan keek. Het was niet te geloven wat Sanna allemaal had geflikt vorig jaar, zelfs met valentijn was ze niet te houden. Al helemaal niet. Ze had Logan's kluisje volgespamt met liefdesverklaringen, En logan vond het niet bepaald leuk..

Dat had zij dan weer, precies vandaag op haar eerste schooldag, waarom duurde de vakantie gewoon net niet één dag langer. Ze had zich zo voorgenomen dit jaar op tijd te komen op school, maar dat werd al gelijk verpest. Ze zou eens niet te laat komen, wat zou ze als smoes gaan gebruiken? Dat ze haar zusje en broertje naar school moest brengen of dat haar fiets gewoon stuk was en dat ze moest lopen. Uhm, dat was nog waar ook en zo aan haar handen te zien en de veeg op haar gezicht was het nog wel duidelijk ook. Abigail gaf niet zoveel om haar uiterlijk, niet zoveel als Sanna dan die was elke dag een uur bezig met het verfen van haar gezicht. Zij maar 10 minuten en dan had ze nog smeerolie ook op haar gezicht. Leuk om je eerste schooldag te beginnen. Na school moest ze de smurfen ophalen, dat was niet zo heel erg. Al zou ze er nu langer over doen aangezien ze moest lopen. Vanaf het huis was het zo'n 10 minuten lopen maar vanuit school daar naartoe, een half uur zeker wel. Ze zuchtte, ze zou haar pleegvader wel vragen of hij de banden wou plakken. Al was hij pas laat thuis en aan haar pleegmoeder had ze niets, je had nooit wat haar aan, ze kon alleen maar geld verbrasen terwijl ze al dik in de schulden zatten. Dadelijk werden ze nog over geplaats ook, dat was iets wat Abigail al helemaal niet leuk vond. Ze was dit gezin als familie gaan beschouwen, behalve haar pleegmoeder dan want dat was gewoon een heks. Haar voetstappen galmde heel erg door de stegen, ze was al dik 10 minuten onderweg, nog 15 te gaan. Mischien als ze zou gaan rennen 7 minuten? Zo ze dat doen? Maar dan kwam ze gewoon als een idioot over, nouja dan maar de idioot uithangen. Mischien kwam ze dan niet te laat voor de les engels, ze was benieuwd naar de docent die ze dit jaar kregen, vorig jaar was het gewoon een hel.

Loran greens toen hij Cameron zag, ''Hey, Cameron'' Zei hij met een brede glimlach, zijn tanden waren spierwit, dat kwam er van als je moeder model was en er voor zorgde dat je tanden zo wit waren dat je glimlach iedereen verblinden. ''Ja was super, we zijn in Hawaii naar onze villa geweest. Zoals altijd, maar deze zomer was het veel mooier, heb zelfs lopen surfen. Die stranden daar zijn prachtig.'' Zei hij met een brede glimlach. Loran vond het altijd wel leuk om het over zulke dingen te hebben, ''Die golven waren zoiezo wel 2 meter hoog, als ze niet groter waren.'' ''Echt gewoon super en jou vakantie? Wat meisjes versiert?'' vroeg hij met een grijns. ''Of blijf je maar bij 1 meisje?'' vroeg hij met een wenkbrouwwiebel. Hij keek even naar de ingang en zuchtte, ''Nee man, ik kreeg zelfs vakantiekaarten. Me ma denkt nu dat ik met haar heb, maar heb al uitgelegt dat ze een stalker is, maar mijn ma zegt dat je aanbidders moet omhelsen.'' Zei hij met een diepe zucht. ''Ik hoop echt dat ze over me heen is, want dit jaar wil ik dus echt niet weer een kluisje vol met briefjes of rozen of teddybeer's'' mompelde hij.

Bryson stapte op zijn fiets. Hij was wat aan de late kant, maar gelukkig voor hem woonde hij vlak bij school. Nog geen 10 minuten fietsen. Hij croste de straten door en nam de snelste route. Echt zin om te haasten had hij niet echt. Wie wel?
Eenmaal op school aangekomen smeet hij zijn fiets bijna de fietsenstalling in. Op slot zette hij hem nooit. Wie wilde nou zo'n oude roestbak als die van hem hebben? Daar werd niemand toch gelukkig van. Bryson hees zijn rugzak op zijn schouders en keek even op. In de verte zag hij Alex aankomen. Een klein glimlachje verscheen op zijn gezicht. Alex was lief. Hij had vorrig jaar bij haar in de klas gezeten, heel even maar want niet veel later werd hij een niveau lager geplaatst. Tja, zo slim als haar was hij dan toch niet.
Alex kwam het school op fietsen. Ze minderde haar vaart en zag uiteindelijk Bryson kijken. Ze glimlachte vriendelijk terug en reed de fietsenstalling in. Bryson twijfelde even. Zou hij wachten? Nee, hij was al laat. Hij draaide zich om en liep het school gebouw in.
Alex deed haar fiets op slot en zette haar bril weer recht. Die was wat afgezakt door het fietsen. Uiteindelijk liep ze het fietsenhok weer uit en keek het schoolplein even rond. Ze had best zin in vandaag...

Cameron luisterde aandachtig naar Loran's verhalen. "Cool. Ik, Ik ben naar spanje geweest. Niet zo exclusief als dat van jou, Maar we zaten toch in een 4 sterren hotel, net geen 5. Met een enorm zwembad, En heb een lekker kleurtje gekregen.. Die ene vakantie liefde..?" Cameron lachtte schamper. "Brianna. Een spaans meisje. Echt een stuk om te zien, Maarja, Ik moest weg en tsja. Niks meer van gehoord" Vertelde Cameron. Cameron leidde wat dat betreft een normaal leven. Zijn vakanties waren niet over de top, Maar ook niet superslecht. Eigenlijk had hij het wel naar zijn zin. "het was een skatechick. Ze kon nog beter dan mij.. En zoenen dat ze kon.." Vertelde hij bijna dromerig. "Maarja.. Dat was Spanje, En daar zijn we nu niet. Dus back to life" Zei Cameron grijnzend. Hij moest wat lachen om wat Logan had gezegd. "Heeft ze dat serieus gedaan.. Wow.. Sorry man, Ze is nog steeds obsessed. Ze denkt dat je met haar wilt daten" Zei hij half grijnzend, en een klein glimlachje verscheen op zijn gezicht. Sanna zat al binnen, Haar blik gleed even over het schoolplein. Een hopeloze zucht ontsnapte uit haar mond. Ze was zo verliefd eigenlijk.. Ze kon hem gewoon nog steeds niet uit haar hoofd zetten. "San. Hey, Dromer, Word eens wakker" Een meisje met bruin, lang golvend haar en een plamuurlaag van hier tot tokio op haar gezicht zwaaide met haar hand voor Sanna's ogen. "Hmm what?" Zei ze wat afwezig, Het meisje was een goede vriendin van Sanna. Ze nam plaats naast haar. "Zet Loran uit je hoofd. Het gaat niet gebeuren San" Zei ze zachtjes, Sanna zuchtte weer, "Ik weet het.." Zei ze zacht, en richtte haar blik op haar tafel voor zich. Ze keek op haar klok, 5 voor 9. De bel zou zo gaan en Loran zou bij haar in de klas komen, Cameron niet, Die deed kunstopleiding dat wist ze. Ze mocht hem niet, Hij was te getalenteerd.. Maar ondanks dat bleef Cameron gewoon een normale jongen.

Loran greens bij het horen van het verhaal van Cameron, ''Ik ben blij dat je het naar je zin heb gehad.'' Zei hij met een glimlach, ''En de vrouwen komen snel genoeg weer, zeker als je met mij blijft'' Zei met een grijns. ''We gaan deze week zoiezo nog wel even uit toch?'' ''We hebben nog een hoop in te halen namelijk.'' Zei hij met een brede grijns. Abigail kwam hijgend de straat op, nog 3 straten en dan zou ze er zijn. Mischien was ze wel op tijd? Ze keek omzich heen, waar was die binnen door weg. Het was inmiddels 6 weken geleden, Ze ademde diep in en uit en zetten het weer op het lopen. De school kwam al in zicht, ze bleef toch rennen. Ze moest en zo op tijd zijn. Maar Abigail was een ontzettende kluns, ze struikelde over de tas van een eerste jaar en maakte een koprol over de grond heen. Een paar leerlingen die het gezien hadden lachtte andere bleven dom voorzich uit staren. Ze zuchtte, fijn de eerste schooldag en zich ook nog voor schut gezet ook,kon deze dag nog beter. De bel ging, het antwoord was ja, aangezien ze niet wist waar ze les had en haar kluisje was aan het einde van de school. Dat schoot dus lekker op, Achja hopelijk was de dag snel voorbij, de leerlingen stroomde naar binnen maar Abigail bleef zitten aangezien ze niet geplet wou worden.

((Beetje inspriloos sorry))

Eigenlijk was Alex best wel blij dat Liam op een andere school zat. Ze moest er gewoon niet aan denken dat ze hem óók nog op school zou tegen komen. Een naar gevoel kwam in haar opborrelen. Maar al gauw onderdrukte ze dit gevoel. Ze wilde het niet voelen. Even forceerde ze een glimlachje. Dat was beter. Ze liep de aula in, die al aardig vol liep. De directeur zou zo wel zijn toespraak houden, dacht ze. Ze liep wat verder, het was moeilijk om een plekje te vinden aangezien alles al vol zat. Ze tuurde de rijen even door.
Bryson liet zich op het eerste het peste plekje zakken. Wat onderuitgezakt en iet wat ongeïntereseerd keek hij voor zich uit. Wat een onzin. Een uitwisseling? Wat had dat nou weer voor nut? Alsof je er iets van zou 'leren' ofzo. En leuk was het ook niet. Hij was liever op zichzelf. Hij had geen andere nodig. Echt niet. Hij tikte even op zijn been en haalde uiteindelijk zijn mobiel eruit. Iets voor negen. Het zou ieder moment kunnen gaan beginnen.

((hier hetzelfde..))

Cameron's blik viel op een meisje dat op de grond was gevallen. Dat.. Dat was toch Abigail..? Ooit hadden ze eens bij elkaar gezeten, maar dat was maar voor een inval les. Voor de rest hadden ze niet echt gesproken, Alleen namen uitgewisseld. Maar echt kennen deed hij niet. Daarna richtte hij zich weer op Logan alsof er niets was gebeurd. "Tuurlijk, Wanneer kan je..? Ik kan Zaterdag.." Zei Cameron toen, Hij keek Logan hoopvol aan. Avond stappen met Logan betekende veel zuipen, Veel meiden, Maar ook een supervette poolparty. Want dat was altijd geweldig met Logan. Hij hees zijn tas op zijn rug toen De bel was gegaan. "Zo.. Ik ga naar m'n lessen, hoelaat ben je uit? Ik pas laat.." Zei Cameron zuchtend. Het was niet echt een pretje als je een kunstopleiding had gekozen, Maar het voordeel was wel dat je dinsdag vroeg uit was. En die extra fotografie en kunstvakken vond Cameron eigenlijk helemaal niet erg, Hij vond het juist leuk. En met fotografie was Cameron diegene die het meest uitblinkte. Maar Cameron fotografeerde natuurlijk al vanaf zijn 14de, Het begon met kliekjes van zichzelf maar al gauw werd hij getrokken door de wereld om zich heen. En photoshop werd ook niet bepaald verwaarloosd door Cameron. "Ey man, Ik zie je" Zei Cameron, Hij draaide zich om richting school, Waar Sanna's en zijn blik kruisden, Het was een vernietigende blik.

(( Franicis het is geen uitwisseling hé, de school regelt helemaal niets, het is een TV programma en die gaat dus echt niet zeggen dat ze zo'n uitwisseling houden omdat iedereen zich dan gaat aanmelden en dat is dus niet de bedoeling... ))

Abigail zuchtte, toen de drukte een beetje over was stond ze op en veegde ze haar handen aan haar broek af. Ze hees haar rugzak op en wierp even een blik op Cameron maar liep al snel naar binnen. Ze ging dus echt niet luisteren naar de welkoms speech van de directeur, die hoorde had ze al 2 keer gehoord en hij was 2 jaar het zelfde dus waarom het 3de jaar niet? Ze liep naar haar kluisje, ze was toch nog op tijd gekomen. Het was een wonder, mischien zou ze zich toch nog aan haar voornemens kunnen houden. De gangen waren lang, vergeleken met de aula was het hier erg rustig. Afentoe kwam je nog een bekenden tegen, ze zwaaide naar een meisje die vorig jaar bij haar in de klas zat maar sprak er niet mee aangezien ze er nogal gehaast uit zag. Op haar dooie gemak opende ze haar kluisje en stopte ze haar spullen die ze nog niet nodig had erin, zodat ze niet met zo'n warte rugtas liep. Op haar deurtje had ze de oude klassenfoto en haar oude rooster, die zo ze later wel vervangen.

Loran knikte, ''Klinkt goed, ik haal je 8 uur op dan gaan we naar de stad, goed?'' vroeg hij aan hem. ''Vraag Bryson ook mee, ik heb hem namelijk nog niet gezien.'' Zei hij met een grijnsje. ''Dan zijn we weer met ze alle,'' zei hij grijnzend. ''15.30, laat dus, heel erg laat.'' Zei hij met een diepe zucht. ''Moet vandaag ook nog werken in de sportwinkel, als je tijd heb kom je maar langs, werk tegenwoordig van 6 tot 9 op maandag.'' Zei hij met een grijnsje. Loran zuchtte, ''Ik loop een stukje met je mee, moet nog naar me kluis boeken dumpen.'' Zei hij met een grijnsje. Hij keek Sanna heel kort aan maar richtten zijn blik al snel weer op Cameron, hij wou niet weer een jaar gestalkt worden.

((meestal gebeurd zo iets in de aula.. of wou je ze uit de klas gaan halen?? heb je wel eens dat programma 'If you really know me' gezien?!))

(( Bij ons op school zijn er ook mensen voor een film gecasht en die kwamen voorbij in de klassen, ze pikken juist daar de beste uit. Meestal een stuk of 50 leerlingen van één school en daaruit word weer gekozen, en nee het is niet zo'n programma want dat is met de hele school en hier worden er gewoon een paar uitgepikt... Dus nee dat gebeurd niet in de aula aangezien iedereen dan sneu gaat doen omdat ze mee willen doen terwijl hun leven gewoon normaal is... ))

((Francis moet nog posten.))

((XDD dus de leerlingen beginnen nu gewoon met hun dagelijkse lessen..? en wie 'speelt' het tv team dan enzo?))

(( eerst de welkoms speech en daarna de dagelijke lessen waar de producten als eigelijk soort van nieuwe stagiers rond lopen, ze zitten dan ook soms achterin de klas waardoor ze meer over sommige te weten kan komen... Iedereen mag ze spelen want het zijn NPC's... ))

((FRANCIS POST NOOUUU))

((at Nicole: oki ^^ at Jenni: hjb xd))

Alex nam uiteindelijk plaats schuin achter Bryson. Ze had niet eens door dat hij het was. Er waren ten slotte zo veel mensen. Zelf mensen waarvan ze niet eens wist dat ze op school zaten. Ze pakte haar tas op en zette deze voorzichtig op haar schoot. Uiteindelijk graaide ze haar mp3 speler eruit. Ze zocht een liedje op. Als ze zich verveelde ging ze altijd muziek luisteren. Ze wierp een korte blik naar haar armbandje. Die had ze bijna altijd om. Het was ooit van haar moeder geweest. Een triest glimlachje verscheen op haar gezicht. Haar moeder. Ze miste haar zo. Er klonk wat gekraak van een microfoon die aan werd gezet. Alex keek op. Zou het nu al tijd zijn?

((ja het is kort dat weet ik, maar ik voel me gewoon niet goed en wil de rpg niet ophouden...))

Cameron keek op zijn klok alsof zijn rooster daar op stond. Hij zuchtte, "Aww man, Ik kan niet, Want ik moet naar m'n opleiding van 6 tot 7" Zei hij bijna teleurgesteld. De tweede bel kon elk moment gaan, Hij hoorde het gekraak van de speakers al. "Ey, Maar ik ben in m'n les" Zei Cameron, En hij begon te snelwandelen richting de ingang van de school. Eerste uur kunstgeschiedenis.. Dat vak, Was zo oersaai.. Maarja, Wat wou je, Hij had er zelf voor gekozen en hij kon het moeilijk laten vallen. Hij haaste zich naar zijn kluisje, en pakte het dunne boekje waar met grote graffiti letters 'KG' van kunstgeschiedenis op stond geschreven. Deze les zou ubersaai worden, Maar gelukkig zat hij naast een van z'n vrienden. En dat werd natuurlijk weer de les terroriseren. En dat, Dat maakte het altijd leuk. Hij haaste zich de klas in, De bel ging. Shit, Dacht Cameron, Nu ging dat wijf ook nog eens zeiken over redenen om te laat te zijn.. Met een schuldig gezicht kwam hij de les binnen. "Cameron Recker, Waarom ben je te laat? heb je een reden?" Cameron zuchtte, waarna een eeuwenlange speech volgde, Vorig jaar was het precies eender.. En hij werd er schijtziek van. Hij knikte, "Logan vroeg me om mijn boek te lenen.." Loog Cameron, Het was een smoesje. Daarna werd hij uit de les gestuurd om een telaatbriefje te halen, Hij mocht de les weer in, Maar met een telaat briefje.. Dat begon goed, Dit schooljaar.. Klote dus.