We are the falling angels (a)

Ash merktte dat Jazz de dekens van hem aftrok. Hij luisterde wel naar haar woorden, al leek dat niet zo. Toen ze alles uad uitgelegd, droogde hij zijn tranen, en ademde even diep in. "Jazz.." Hij noemde allen haar naam. "Jaloezie is het meest egoistischr gevoel dat er bestaat.. En ik lijdt er ook onder.. Gaf Ash toe. Toen Jazz vroeg of ze weg moest gaan, ging hij recht op zitten. Hij zag niets, maar dat hoefde nu niet. "Ik ben een egoist.." Zei Ash met een spijtige ondertoon. Hij zuchtte. Dat wist hij zelf ook wel. Maar elke keer probeerde hij het weer te veerbergen. Eigenlijk wist hij niet zo goed wat hij moest zeggen. "Ik wil dat je blijft." Meende hij, hij probeerde oogcontact met Jazz te zoeken. Ze had haar excuses aangeboden, en dat was genoeg. "Blijf alstjeblieft bij me. Ik ben al zovaak apleen gelaten. En ik laat het niet opnieuw gebeuren.." Zei Ash, de woorden die nu uit zijn mond kwamen, kwamen vanuit zijn hart.

Jazz keek hem aan toen ze alles had uitgelegd en hij haar naam zei. Een klein zwak glimlachje sierde haar lippen toen hij haar naam had gezegt. Geen van alle mensen hier hadden haar Jessica genoemd. Gelukkig. Ze luisterde naar zijn woorden ergens was ze blij dat hij toch geluisterd had naar haar. ''We lijden er allemaal onder, Ash...'' Zei ze met een flauw glimlachje. Ze bood haar excuses aan en stond op, klaar om weg te gaan want veel zin had het niet om te blijven als je niet gewenst was. Ash ging recht op zitten en probeerde naar haar te kijken maar daar was het te donker voor. Ze glimlachtte zwakjes. ''Dat zijn we allemaal, Ash. Ik meer dan jij op dit moment..'' Zei ze haast liefdevol. Ze knikte naar hem als een soort afscheid en liep naar de deur toe. Ze stond stil toen hij tegen haar sprak. Ze draaide zich langzaam om naar Ash en keek naar zijn ogen of in elk geval iets wat ze voor gezicht aan zag. Een echte glimlach sierde haar gezicht ten hij vroeg of ze alsjeblieft wou blijven. Hij was eerlijk tegen haar en dat waren niet veel mensen. Ze liep weer naar hem toe en ging op het randje van zijn bed zitten. ''Ik zal er altijd zijn als je me nodig heb, Ash. Want om eerlijk te zijn, ben je toch een vriend voor me...'' Zei ze met een glimlachje en streek de haren uit zijn ogen waarna ze hem aan keek. ''Je hoeft me enkel op te zoeken.. en ik zal net zolang blijven totdat jij vind dat ik weg mag gaan...'' Zei ze eerlijk. ''Tenzij je in slaap pleur want dan ga ik naar 2 kamers hiernaast of ik slaap hier op de vloer... dat kan ook..'' Zei ze met een lachje. Ze veegde de tranen onder zijn ogen weg. ''Waarom zit je hier eigenlijk??'' vroeg ze rustig aan hem.

Ash glmlachtte zwakjes na de woorden van Jazz. Hij kon zelfs een kort lachje niet onderdrukken door de opmerking van haar. Ze streek zijn haren uit zijn gezicht, hin keek haar nu wel aan, want ze zat dichtbij genoeg om haar te kunnen zien. Na d vraag waarom hij hier zat, keek hij weg. Eigenlijk wilde hij er geen antwoord op geven. Want hij wist dondersgoed waarom hij hier zat. "Omdat.. Omdat ik levensmoe ben." Gaf hij eerlijk toe, zonder Jazz aan te kijken. "Heb je soms ook niet dat gevoel dat je denkt, ik wil hier niet meer Ijn..?" Vroeg Ash, hij keek Jazz weer aan. "Dat knagende gevoel.. Sloopt me nu al jaren." Zei hij, hij liet een zucht ontsnappen. Het wa waar. Het liefst zat hij hier nu niet meer..
((excuses voor korte posts xD))

Het viel jazz eigelijk nu pas op dat Ash best wel mooie ogen had. dat kon ze net nog ziendoor het reepje licht dat tussen de gordijnen door kwam. Door de waterige ogen en zijn heldere ogen kon ze het zien twinkelen. het was een prachtig gezicht dat moest ze eerlijk toegeven. Even, heel even dacht ze aan dexters blauwe ogen waar ze de eerste dag in had gekeken. Zijn stem en ogen waar haar hart sneller van was gaan slaan en die zoen. Ze haakte haar gedachtes of door aan hem en scarlett te denken. Barbiepop een babyborn dat was ze eerder met dat schattige gedoe van haar. Ze schudde zichzelf wakker door het feit dat scarlett beter voor dexter zou zijn dan zij. het was een rot gevoel wat ze nu had maar ze hoefde hem niet meer want Jazz wou geen tweede keuze zijn. Ze keek Ash diep in zijn ogen aan ze wss hem zo gezegd aan het doorgronden. haarogen gleden over zijn lichaam heen en ergens was ze best te vrede met wat ze zag. Sinds ze hier was had ze enkel oog gehad voor dexter ze had Ash zijn geflirt totaal genegeerd of een rot opmerking gemaakt. Maar nu ze hem eens beter bekeek moest ze toegeven dat het een lekkerding was. Jazz glimlachte flauwtjes naar hem maar bleef naar hem kijken zelfs toen hij zich ergens anders had op gericht toen ze vroeg waarom hij hier zat. Ze knikte enkel en besloot maarniet te zeggen dat er wel meer mensen waren die levens moe waren en dan van een flat afsprongen en zij dan dacht weer 1 minder. Dat kon ze niet in denken bij Ash. "Waarom zou je hier niet willen zijn?" vroeg ze rustig. "en trouwens er zijn echt wel positieve dingen aan het leven anders had ik je niet leren kennen." Zei ze meer om hem op te vrolijken. "en daarbij komt ook nog dat je erniets aan kunt doen. Ik zit hier omdatik stout ben geweest." Zei ze kalm. Jazz had zich meer misdragen dan dat ze even stout was geweest. Tientallen mensen om zeep geholpen, illegale wapen verkoop, drugshandel, mensen bedreigd, mensen in een kelder mishandeld, duimen afgezaagd, slaan met een staalbuis, levend verbrand, geelctrueerd, enzovoorts. Nee jazz was geen lieverdje. Ze keek even naar de enkelband en vervolgens naar Ash. Ze glimlachte naar hem. "je bent een goeie jongen, je verdient zoveel meer dan al deze mensen bij elkaar." Zei ze zacht. Ze legde haar vingers onder zijn kin en dwong hem om haar aan tekijken door zo zijn gezicht te draaien. "geloof me ik kan dat weten..." Zei ze met een glimlachje. Jazz was niet een en al slecht en bot dat kon je nu wel merken.

Ash keek naar zijn eigen handen. "Omdat.. Omdat.." Hij kon er niet eens op antwoorde . E waren zo veel dingen die hij wilde stoppsn. De pijn, het lijden. Alles wat Ash deed leek fout te gaan. Hij voelde de vingers van Jazz onder zijn kin, en moest haar wel aankijken. Hij slikte, hij werd gedwongen. Hij legde kort een hand oo haar wang, maar trok die al snel terug met het idee dat ze datmisschien nie wilde. Want ze hield nu ook rekening met hem. Ze bleek toch nirt die botterik te zijn wie hij dacht wie ze was. Maar zo was Ash ook. Iedereen hier in deze stomme kliniek had wel wat. Kijk, daar ging hij weer. Dat egoistische edrag van 'm. "Omdat niemand me wilt zoals ik werkelijk ben.." Zei hij dan toch uiteindelijk, maar dat was alleen een gevoel ontstaan door Al het bedrog in zijn leven..

ash kwam niet uit zijn woorden dat had ze nu wel hiteindelijk door maar Jazz was geduldig deze keer en wachtte tot hij het zelf zou zeggen. Haar vingers zatten losjes om zijn kin heen zodat hij gemakkelijk uit haar greep kon ontsnappen want daar hield ze nu wel rekening mee zoals beloofd. Ze glimlachte liefjes naar hem toen hij een hand op haar wang legde. Toen hij deze terug trok pakte ze zijn terug getrokken hand beet. "Het is niet erg," Zei ze met een glimlachje waarna ze zijn hand weer bij haar wang plaatste en hem los liet. Jazz had dat gevoel juist niet erg gevonden aangezien het prettig had aangevoeld. Jazz keek hem schuin aan toen hij sprak maar glimlachtte uiteindelijk. "omdat je ook haast niemand laat zien wie je bent, Ash.." Zei ze rustig. Ze glimlachtte hem warm toe. "Laat zien wie je bent wat je voelt en wat je wilt en mensen zullen je accepteren om wie je werkelijk bent." Ze liet zijn kin langzaam los en ging even door zijn haren heen om vervolgens zijn ogen beter te kunnen zien.

Ash streek rustig over Jazz har wang, hij bleef haar voor een moment aankijken. Wat ze Zei, was waar. Maar het was makkelijker gezegd dan gedaan. "Ik hoop niet dat je boos gaat worden. Maar.." Ash was even stil. Ze hadden nu lang genoeg in elkaars ogen gestaard, Ash sloot kort zijn ogen toen Jaz door zijn haren streek. Hij glimlachtte zwakjes, en keek haar opnieuw aan. Hij slikte kort, hij wilde dat ze het zou bewijzen. Hij wilde de waarheid weten. Kort boog hijvoorover. "Bewijs het. Bewijs dat je me nooit wilde kwetsen. Dat je me nooit bewuat hebt 'misbruikt'." Zei Ash, aan zijn gezicht kon je zien dat hih niet aan het flikflooien was. Hij wilde zekerheid, dat was alles.

(( inspiratie is op nul xD ik ga slapen.. Xxx))

Jazz keek hem aan en glimlachtee kort naar hem. "ik beloof niet boos te worden..." Zei ze met een zwak glimlachje. Ze voelde de tintwling in haar maag toen hij haar wang streelde. Ze genoot er stiekem van dat hij haar nu streelde maar het zeggen zou ze niet. Ze hield haar hoofd schuin en glimlachtte naar hem toen hij zijn ogen sloot maar toen hij ze weer opende en naar voren boog was ze toch lichtjes verbaasd om zijn vraag die hij zo net had gesteld. Nouja vraag het was eerder een verplichten om dracht. Ze beet op haar onderlip en liet haar handen van hem af glijden even keek ze weg. Ze was aan het nadenken hoe ze het kon bewijzen. Ze grinnikte even kort om haar gedachtes. Ze keek hem waar aan. Aan zijn blik te zien was hij serieus. Ze zuchtte kort en legde haar handen in zijn nek en ging zitten op zijn schoot. "Ik hou me altijd aan mijn beloftes dat moet je weten, Ash.." Zei ze zacht. "en dit is enkel om het te bewijzen want wat ik nu doe zou ik niet doen als we alleen waren. als ik je werkelijk zou misbruiken zou ik dit nu opnemen en later aan dexter laten zien of hem er nu bij halen maar dexter is verleden tijd. Ik besteed geen aandacht meer aan die wemo en daarbij wil ik nooit een tweede keus zijn.." Zei ze eerlijk. Ze beet op haar onderlip en keek hem in zijn ogen aan. Ze boog zich voor over en kuste hem heel voorzichtig, heel andrs dan dat ze deed bij het flesje draaien. Ze kuste hem teder, voorzichtig en langzaam een manier waarmee je mensen vaak gek maakte. ze haalde haar lippen langzaam van hem nadat ze even aan zijn onderlip had gesabelt en keek hem aan. "bewijs genoeg voor je..." Zei ze met een lief glimlachje inplaats van het uitdagende of verleidelijke glimlachje.

Ash luisterde eerst aandachrig naar Jazz voordat ze haar lippen op die van hem drukte. Dit was anders. Dit meende ze. Ash grinnikte toen Jazz zachtjes op zijn lip beet. Hij sloeg zijn armen voorzichtig om haar middel, en had liefjes terug gekust. Hij knikte toen Jazz vroeg of het genoeg bewijs was. Geen egoistische, verwaande glimlach dit keer. Maar een haast schattige, lieve glimlach verscheen op Ash zijn gezicht. "Meer als genoeg." Zei hij zacht, hij begroef zijn hoofd in haar nek, en hoopte alleen maar dat ze het niet erg vond. Zo'n warme omhelzing was iets wat Ash nodig had. Iets waar hij lang op had gewacht,, een fatsoenlijke omhelzing zoals deze. En sriekem wenste hij om nooit meer los te kunnen laten.

((Moet je je voorstellen dat deze twed binnenkort uit elkaar gaan. XD arme Ash, arme Jazz D:))

((ahw:( echt wel zielig maar het gaat toch gebeuren denk ik xd))

Jazz glimlachtte liefjes terug naar hem. Deze kus had ze ook echt gemeend geen geflikflooi meer bij hem. Vanaf nu zou ze haar ware kant laten zien als ze met ze tweeen waren want de rest hoefde niet te zien dat Jazz wel degelijk een goed karakter had. Ze kuste hem zachtjes op zijn voorhoofd waarna Ash zijn armen om haar heen sloeg en zijn hoofd in haren verborg ze vond het niet erg wat hij deed in tegendeel het voelde zelfs prettig. Heel voorzichtig legde haar haar armen om zijn nek heen en trok zichzelf tegen hem aan ze legde haar hoofd bij zijn borst en sloot haar ogen ze wist van zichzelf dat ze dit nooit lang vol hield maar ze zou het proberen voor Ash. Ze slaakte een tevrede zucht en keek de kamer rond terwijl ze zo zat. Ze voelde zich warm en ergens ook veilig en dat was iets wat Jazz nooit had gevoeld. Veiligheid en warmte. Ze sloot haar ogen en wachtte af

ash had een brede lach op zijn gezicht. Hij liet Jazz even los, en keek haar langzaam aan. Hij aarzelde wat hij nu zou zeggen. maar hij zou het toch zeggen. "Jazz?" Begon hij eerst. zijn houding verraade al dat hij er zenuwachtig van werd. "Ik dacht.. misschien wilde jij míjn eerste keuze zijn..?" Vroeg Ash, met een lichte glimlach. Jazz kon het zelf kiezen, ze kon het als een vraag naar een relatie zien, maar dat moest ze zelf bepalen. "Ik vind het prima als.." Hij staakte zijn zin. "Eigenlijk vind ikbhet helemaal niet prima, maar.." hierna was hij stil.

Jazz liet hem niet los maar haalde wel haar hoofd van zijn schouder. Ze keek hem vragend aan toen hij haar naam zei. "Wat is er?" vroeg ze zachtjes aan hem met een glimlachje. Toen hij vroeg of zij zijn eerste keus wou zijn verqnderde iets in haar ogen zeleken wel te twinkelen. Dat was ook zo van plezier en van vreugde want Jazz was bijna nooit een eerste keus geweest altijd gingen die blonde barbiepoppen voor of die schattiige meisjes als Scarlett waar zij van moest braken. Ash begon te stotteren en kapte vaak zijn zinnen af maar bij de laatste zin greep ze in. ze pakte zijn lippen beet tussen duim en wijsvinger en grijnsde kort. "ik dacht dat je het nooit zou vragen." Zei ze liefdevol tegen hem waarna ze zijn lippen los liet en hem aan keek. "ik zal graag je eerste keuze willwn zijn, Ash..." Zei ze met een lieve glimlach. Ergens leek ze wel te stralen om het feit dat ze iemands eerste keuze was uit vrije wil

((Cuute ^^))

Een glimlach verscheen op Ash zijn gezicht. Hij keek Jazz aan, betekende dit nu, dat ze samen waren, voor altijd? (Ja, dat denken ze. xD Maar dat is niet zo xD) Misschien was het een begin. Voor altijd was nogal lang.. Maar overal zat een begin aan. Hij ademde haast opgelucht adem. "Je hebt gewoon zitten wachten totdat ik het zou vragen.." Zei Ash grinnikend. Dat was blijkbaar zo, aan de reactie van Jazz te horen. "En pak nooit meer m'n lippen zo beet." Mopperde hij, hij zou ook geen steek veranderen. Maar dat, dat was Ash, en zo zou hij blijven ook. Er was niets of niemand die hem van zijn koppigheid kon af laten komen.

Jazz grinnikte "misschien, misschien ook niet." zei ze mysterieus tegen hem. Ze glimlachtte liefjes naar hem. Ergens kon ze nog niet geloven dat ze een realtie had met Ash maar toch was dat nu wel zo. Ze grinnikte zachtjes. "Hoe mag ik je lip niet beet pakken?" Zei ze grijnzend waarna ze zijn lippen weer vast pakte. Ze grinnikte opnieuw. "ow zo mag ik je lippen niet vast pakken, zei dat dan.." Zei ze grijnzend. Ja je kon veel zeggen van Jazz maar ze hield echter wel van een geintje en daar moest je maar meeleven vond ze zelf. Ze liet hem weer los en drukte een korte kus op zijn onderlip waarna ze glimlachtte. "nu we dit achter de rug hebben wil ik je vragen of jij me misschien wil helpen met een geintje van nacht met Scarlett en Dexter.." Zei ze met glimmende ogen want zelfs na dit ging ze en moest ze een geintje uithalen een geintje wat zij grappig vond maar Dexter en Scarlett zouden er niet om kunnen lachen als ze er midden in zatten.

Ash zette een pruillipje op. Uiteindelijk werd er een kus op zijn lippen gedrukt, Hij grinnikte. Toen ze begon over het grapje, begon hij breed te grijnzen. "Met álle plezier.." Zei hij, het was haast een kwaadaardige grijns geweest. "Wat wil je dat ik doe..?" Zei hij, hij veegde nog even het vocht onder zijn ogen vandaan. "Oh.. En Jazz.." Zei Ash nog, hij keek op naar Jazz. "Ik wil je nog één ding vragen.." Zei hij, een ondeugend glimlachje verscheen op zijn gezicht, en hij boog langzaam voorover. Hij legde een hand in haar nek, en streek rustig door haar haren. "Kus me.." Fluisterde hij uitdagend in haar oor. Zijn egoisme kon af en toe van pas komen. Want niemand, en dan ook níemand, zou nu een vinger kunnen leggen op Jazz. Want wie aan Jazz zou komen, kwam aan Ash. En daar kreeg bovendien niemand de kans voor, aangezien jazz ze toch wel in stukken hakte.

Jazz grinnikte lichtjes naar hem. Ergens was het best leuk om hem zo te zien. Ergens zag ze nu een kant van Ash die ze eerst niet had gezien. Een echte leuke kant. Hij was erg gevoelig dat had ze gemerkt maar als ze hem de liefde gaf die hij nodig had zou alles goed komen want ze zou hem accepteren zoals hij was net zoals hij bij haar deed. Ze vroeg hem of hij wou helpen met haar plan en Ash stemde in, gelukkig maar want dan hoefde ze zelf minder te doen en ze konden meer plezier maken met elkaar. ''Nou als jij ze nou uitkleed en aan elkaar vast bind..'' begon ze maar ze lachtte vervolgens wel om die opmerking. ''Just kidding...'' Zei Jazz grijnzend. ''Maar nu even serieus..'' Zei Jazz waarna ze haar pokerface opzetten wat er ergens wel grappig uit zag. ''Ik wil dat je hun vast bind aan elkaar, wel zo dat ze in een normaal genante houding liggen en Dexters gezicht bekladderd met een stift en me helpt met de smurrie wat ze als laatste over zich heen krijgen, ow en met het stijfsel om Scarlett's en Dexters haar te doen.'' Zei ze met een brede grijns. ''Dan doe ik de muizenvallen, stroop op de vloer,Scarlett's gezicht, de smurrie en het stijfsel...'' Zei Jazz met een brede grijns. ''Als je het doet doe het dan goed..'' Zei ze grijnzend. Ze hield haar hoofd schuin toen Ash haar nog iets wou vragen. ''Ja?'' Zei ze rustig. Ze grinnikte lichtjes toen ze zijn glimlach zag op zijn gezicht. Ze kreeg er de kriebels van en dat was best een fijn gevoel. Ze greens breed. ''Dus jij wilt een kus hé? Dan krijg je er één..'' Zei ze met een ondeugende maar speelse grijns. Ze zat nog steeds op zijn schoot. Ze kuste eerst een paar keer op zijn nek richting zijn oor waarna ze daaraan begon te sabbelen. Ze drukte een klein kusje op zijn wang maar vervolgens op zijn mond terwijl haar ene hand in zijn nek lag en de andere op zijn wang. Ze kuste hem teder en gepassioneerd. Jazz was goed in het gek maken van mensen dat was nu echter wel duidelijk. Ze duwde hem zachtjes tegen het bed en kuste hem speels op zijn onderlip waarna ze hem aan keek. ''Alles naar wens mijn heer...'' Zei Jazz haast schattig maar het kwam er eerder speels uit.

Ash had nog aandachtig naar Jazz geluisterd, maar al gauw voelde hij haar lippen in haar nek. Een rilling ging door zijn lichaam, hij sloot zijn ogen. Hij kromp zowat ineen toen ze op zijn oor begon te sabbelen, dat was iets waar Ash week van binnen van werd. Ash legde zijn armen rustig om Jazz heen toen ze hem een stukje voorover duwde, hij liet het gebeuren. "Alles naar wens mevrouw. Bedankt voor uw zorgzaamheid." Zei Ash, met natuurlijk een ondeugende grijns op zijn smoelwerk. Hij drukte nog kort een kus op haar lippen, en streek even wat haren uit Jazz haar gezicht. "Maar Jazz, waar ga je al die spullen vandaan halen..? Of heb je die al..?" Vroeg Ash nu. Jazz mocht misschien wel listig zijn, maar je moest het ook goed uitdenken. Maar waarschijnlijk had ze al aan alles gedacht. Want Jazz was duidelijk niet voor de gek te houden.

Jazz grinnikte lichtjes toen ze zag dat hij ineen kromp want ergens was het leuk om te zien wat zijn zwakte was. Jazz had natuurlijk ook zo haar zwaktes maar je moest wel heel goed zijn om die te ontdekken want ze gaf je niet zo vaak de kans om dat te doen. Ze kuste hem liefdevol en voelde zijn armen om haar heen. De armen die haar warm maakte en haar veilig lieten voelen. Ash gaf haar de volledige macht dat had ze al snel door, maar ergens hoopte ze dat hij ook eens de macht zou proberen te grijpen al was dit voor een keertje wel erg leuk natuurlijk. Ze greens breed toen hij sprak. ''Slijmbal..'' Zei ze op een plagerig toontje waarna ze een kus op haar lippen kreeg gedrukt. Ze liet zichzelf boven hem hangen met een glimlach en luisterde aandachtig naar wat hij zei. Ze greens breed. ''De smurrie moeten we zelf maken maar daar gaat alles in, koffiemelk, ketchup, mayonaise,magi, stroop, rijsten pap, noem maar op. Alles wat we voor vies en pakkerigs kunnen vinden.'' ''Stroop staat er genoeg in de keuken, de sleutels van de kastjes al gejat, stijfsel hoeven we enkel water toe te voegen want dat staat in de kelder, muizenvallen staan ook genoeg in de kelder want daar kroelt het van de muizen die ik ook nog eens ga proberen te vangen ow en het zou leuk zijn als er in de kelder nog wat spinnen zitten maar in elk geval ik heb alles. Ik heb alles al uitgedacht maak je maar geen zorgen, alleen ik heb geen jeukpoeder das wel jammer maar goed dat koop ik nog wel een keer..'' Zei ze met een grijnsje. ''Dus we kunnen aan de slag als die twee gaan slapen want we hebben nog een hoop te doen..'' Zei ze grijnzend.

((Skip naar t moment van vernedering? >:3 ))

((Jaa >:]))

Ash bekeek nog eens alle spullen die ze hadden verzameld. Hij was best zenuwachtig, want als het fout zou gaan, had hij óf een mes tegen zijn keel, of werd hij ondersteboven gehangen uit het raam door Dexter. Dé hufter. Ja, Dat was het, een hufter. Niets meer. Even huiverde hij. Ash had al gewonnen. Jazz was van hem, en hij was e rdolgelukkig om. Hij gooide het touw over zijn schouder, en opende de deur. Het was pikkedonker.. En de deur van de kamer van Scarlett, stond open. Dexter sliep bij haar in de kamer. Een vermaakte grijns verscheen op Ash zijn gezicht. "Ashley Clarck, At your service.." FLuisterde hij inzichzelf, hij slopp de kamer binnen, en keke achter zich. Daar lagen ze, Meneer hufter, en mevrouw aanhangsel. Waarom liepen al die barbies ook achter de jongens aan. Hij bekeek Dexter met een gezicht vol afschuw. Hij was nog lelijker zonder die dikke laag plamuur op z'n smoel. Hij moest een grijns onderdrukken, anders zou hij worden betrapt. Hij bond hun enkels en polsen vast, Ze konden geen kant op. De rest zou Jazz doen. Nu nog de stift. "Ik vraag me af of een snor bij je staat.." Mompelde Ash, Hij trok de dop van een zwarte, permanente stift af en greens. Hij begon een snorretje op beide gezichten te tekenen, en nog eens een extra pukkel op Dexter zijn gezicht. "Veel beter.." Fluisterde Ash, hij sloop weer de kamer uit, en schoot half in de lach toen hij weer in zijn eigen kamer was.

Jazz wachten buiten tot Ash klaar was met een grote plastic tas. Ze drukte nog snel een kus op zijn mond waarna zij aan de slag ging. Jazz liep eerst naar het bed en snoof. ''Uhm, dat kan beter..'' Mompelde Jazz bij zichzelf. Ze trok de doplos en schreef op Dexters voorhoofd met koeienletters WEMO en bij Scarlett schreef ze IK BEN UITGEPOEPT. Ze keek tevrede naar het resultaat en haalde het stijfsel uit haar tas waarmee ze Scarlett's haar overeind hielp oof Dexter kreeg drie rechte punten. Ze flikkerde nog wat stroop tussen hen in en op de lakens en over de grond waarna ze de muizenvallen legde. Dit deed ze zo zorgvuldig dat ze zelf niet in de troep hoefde te staan. Ze plaatste op de kast een videocamara en bedekte zo dat het niet te zien was dat de camara er was. Ze zetten de Camara aan en greens. Ze zwaaide trots naar de kamer en knipoogde waarna ze haar duim op stak. Ze spande nog een draad en hing de emmer met smurrie op zoals de deur openen ging de smurrie gevuld met echt alles wat je kon bedekken over zich heen kregen. Ze greens toen alles af was. Ze ging naar haar eigen kamer en ging liggen. Ze greens breed en sloot haar ogen.

De tijd vloog voorbij en Scarlett opende haar ogen langzaam. Toen ze zich bewoog rook ze iets en ze voelde zich ontzettend plakkerig. Ze kwam overeind en nam Dexter mee. Ze keek naar haar bed en sloeg een gil uit toen ze het zag. ''Wat is dit?!'' ''Dexter wat heb je gedaan!'' Ze keek naar haar pols die vast zat aan die van Dexter. ''Dexter word wakker!'' gilde ze uit. Jazz was in de andere kamer al wakker geworden en greens toen ze het gegil hoorde. Jazz stapte uit bed in haar slippers en haaste zich naar Ash zijn slaapkamer waar ze vrolijk op zijn bed sprong.

Dexter opende langzaam zijn ogen, Hij keek Scarlett aan, en schoot omhoog. "WAT DE FUCK!" Riep hij uit, hij wilde over zijn gezicht wrijven, maar ze zaten vast. "Owh die kleine kutapen.." Siste Dexter boos, hij keek naar de touwen. Hoe hadden ze dit geflikt.. "En oh my god Scarlett.. Je haar.." Hij voelde met zijn vrije hand aan zijn eigen haar. "Dit meen je niet.." Vloekte Dexter, ze waren ernstig te grazen genomen. "Ik weet wie dit grapje heeft geflikt.." Hij probeerde met zijn tanden het touw los te maken, maar het ging niet. Uiteindelijk lukte het toch, Hij stapte uit bed, maar schreaauwde van een scherpe pijn in zijn voet. "Krijg toch de.." Hij trok de muizenval open die neer was gelegd. "Scarlett, Kijk uit.. Er licht hier heel veel troep.." Mopperde Dexter, als hij die klootzakken te pakken kreeg..

Ash schoot omhoog in bed toen hij voelde dat er iemand op zijn bed sprong. "Jeez, ik dacht dat de wereld verging" Mompelde hij halfslapend, zijn haren stonden zowat rechtop. Hij bekeek Jazz haar gezicht, en ook een grijns verscheen op zijn gezicht. "Is het gelukt..?" Zei Ash, maar aan Jazz haar gezicht kon je wel raden dat het was gelukt.

Scarlett keek hoe Dexters haar zat, hij leek net een punker. ''Wat is er met mijn haar?'' Ze voelde aan haar eigen haar en gilde opnieuw. ''Als ik die gene te pakken krijg dan wurg ik die gene!'' Zei ze boos. Alles plakte en zat vast. Ze voelde zich ontzettend vies door al die stroop. ''Wat is dit, wie heeft dit gedaan?!'' Riep ze uit. Doordat Dexter niet door had dat ze ook vast zatten aan hun enkels werd Scarlett het bed uitgetrokken en gilde het uit van de pijn ze had namelijk 4 muizenvallen aan haar vingers ze zat er op 3 en er zat er 1 aan haar teen. ''Godverredomme!'' ''Dexter doe iets!'' Riep ze uit. Ze haalde de muizenvallen van zich af en stond met moeite op. ''Dit keer loop jij voor op en als je weet wie het heeft gedaan vermoord ik die gene.. al heb ik een vermoede dat Jazz hier achter zit..''

Jazz gierde het uit van het lachen toen ze het gegil van Scarlett hoorde en moest vervolgens ook nog lachen om de kop die Ash trok. ''Aan het geluid te horen mogen we dadelijk gaan rennen..'' Zei ze met een brede grijns. Ze grinnikte, ze wisten wel dat zij dit had gedaan. ''Alleen nog de smurrie...'' Zei ze grijnzend. ''Ga je mee om te kijken..'' Zei ze haast liefjes. Ze ging van het bed af en keek Ash aan. ''Let's go..''

Ash kon zijn lach ook niet inhouden. Dexter en Scarlett vonden het minder grappig.. Dexter probeerde het spul uit zijn haren te kammen, Hij snoof. het gin absoluut niet, dat werd dus onder de douche. Hij maakte de enkels van hen beide los, En trok Scarlett omhoog. "Ik beloof je dat ze het niet leuk gaan vinden.." Onder zijn kussen haalde Dexter juist iets heel anders dan een mes. Een revolver. En er zouden schoten worden gevuurd. Fijn, zo'n agressiestoornis. Hij laadde het pistool met een serieus gezicht, en stapte over de muizenvallen heen. Hij trok de deur open, maar voor dat hij het wist.. viel er een afgrijselijk vieze smurrie over hem heen. Hij bleef beduust staan. Totdat zijn woede het hoogtepunt had bereikt. Hij stormde de gang af, en trok Ash zijn kamerdeur woest open. "Jullie vieze teringlijers.." Ash kwam niet meer bij. Maar na het zien van Dexter zijn geweer, stond er wel een andere uitdrukking op zijn gezicht. "Jij.. Kleine billenlikker. Je loopt achter haar aan, is het niet..?" Hij richtte zijn revolver op Ash, die langzaam en een klein stukje zijn handen in de lucht hief. Maar Dexter zou niet schieten. Nog niet, alleen wist Ash dat toch niet..